یک بیابان یاد او

درود بانو
بسیار زیبا و دلنشین بود
مزین به نقد نافذ جناب صادقی عزیز

درود بر خانوم سعیدی عزیز
زیباست و جالب
روزگارتان نیکووو

درود. زیبا بود خصوصا بیت مطلعش واقعا جالب بود. و من قسمت هایی از آن را خیلی پسندیدم👌👌👌 فقط یک مقدار چکش‌کاری بیشتر بهتر و بهترش می‌کند. ضمنا در مصراع:
آن نمازی را که از روی خلوصش گفته بود
گفته باطل گشته بود،حکمش فُرادا می شده
نماز را «نمی‌گویند» بلکه «می‌خوانند». حتی اگر منظور شاعر این بوده که نماز را «از روی خلوص» خطاب کرده (ادعا کرده اینطور بوده) باز فعل خواندن مناسب تر است: ...از روی خلوصش خوانده بود.
گفته باطل گشته بود حکمش فرادا می‌شده
من راستش معنی این مصراع را نمی‌فهمم. فرادا بودن نماز چه ربطی به باطل بودنش دارد؟ ضمنا برای حفظ وزن باید «ح» را در «حکمش» در «بود» ادغام کرد (...بودُکمش فرادا...) که البته از نظر من (که البته کسی نیستم) مشکلی ندارد ولی برخی آن‌را اشکال می‌دانند.

درود شعر زیبایی بود
باتشکر ازجناب صادقی که توضیحات مفیدی لحاظ کرده ان

درود برشما شاعرگرامی

زیبا و جالب بود

درود شاعر بانوی گرامی
بسیار زیبا

بسیارز یبا
هزاران درودبرشما

درود بر شما..
زیباااست..

زیبا بود و آهنگین
احسنت 🌹🌹🌹🌹

یک حقیقت در دلش،پیدا و حاشا می شده
درودها بانو
شعر زیبا و سرشار از حس خوب
قلمتان سبز
زنده باشد به مهر

🍃🦜💐🍃🦜💐🍃🦜💐🍃

درود بر اندیشه و احساس زیبایتان

🍃🦜💐🍃🦜💐🍃🦜💐🍃

درود بر بانو سعیدی بزرگوار
اتری زیباست
دستمریزاد