بی کم وکاست

یا لطیف ارحم عبدک الضعیف

سپاس خدای را که فرصتی دوباره داد تا در دانشگاه شعر ناب نقدی بنویسم.

شعری پیش رو داریم از جناب آقای
محمد رضا آزاد بخت که ان شاء الله چند سطری در خصوص آن خواهم نوشت.


🔴 علیرغم اینکه زبان نقد گاهی تند است و برّان اما رسالتش سلاخی نیست جراحی است
گاهی برخی اشعار محمد رضا آزاد بخت را که نقد کرده ام با رعایت انصاف تند نوشته ام و جراحی ویژه کرده ام چون معتقدم محمد رضا باید مسیر خودش را در شاعری کمی به سمت عینیت گرایی خم کند تا اشعارش غیر خود او فهم شوند خوشحالم از اینکه این امر در این شعر محقق شده و همین چرخش درست مرا بر آن داشت کمی برای محمد رضای عزیز بنویسم.

🔴 قاعده ای است به نام عادت زدایی یا آشنا زدایی در شعر که اتفاقا در هفته های آتی جلسات درس این تکنیک را شروع خواهم کرد. از این قاعده در همین شعر،
محمد رضا به نحو احسن استفاده کرده و زبان شعرش را لایه مند و درست چیده که مخاطب هم می‌تواند به عمق لایه های آن پی ببرد از این بابت به ایشان تبریک
عرض می کنم.
با یاری خدای متعال در دروس آتی این قاعده را کامل توضیح خواهم داد و نیازی به ذکر دوباره ی آن در این شعر نمی بینم و صرفا یادآوری این قاعده کردم برای توجه بیشتر مخاطبین به‌این تکنیک


🔵 🔴

بی کم وکاست
پاسی از شب
درخت سیب همسایه خشکید
نه
نه
درخت سیب همسایه
بی حوا دست هوا بود

👈🔶🔷

هر چند شعر محمد رضای عزیز عالی است و کوتاه و با نگرشی ژرف در حوزه های اجتماعی و فلسفی و دینی ورود کرده اما در عین کوتاهی دارای اطناب است

ویرایشی میزنم بر پیکره ی این شعر با حذف برخی المان های بی مصرف ملاحظه بفرمایید


🚩بی کم وکاست

پاسی از شب

درخت سیب همسایه خشکید

و بی حوّا دست هوا بود🚩


خللی در معنی پدید آمد؟ جز اینکه کوتاه تر و شسته رفته تر شد؟

این را گفتم که بدانید در شعر عناصر بی مصرف چقدر مضرّ هستند آن هم شعری که در قید و بند وزن عروضی نیست و میدان مانور فراخ تری دارد.

🔴 سمپل این شعر خیلی دردناک است و محمد رضا به خوبی توانسته این درد را به مخاطب منتقل کند درد از دست دادن ستون اناث خانواده و یا پامال شدن حق این طیف و یا درد فریب این قشر هرچند همسایه نمادی است از من های درهم تنیده شده ی شاعر.
جناب آزادبخت در این شعر از نگاه انتزاعی صرف به حقیقتی عینی اشاره کرده و این تکنیک که آن را کولانوک می‌گویند به خوبی به داد شاعر رسیده است.
هم سوبژکتیو و هم ابژکتیو در این چند سطر دردی عمیق را فریاد می‌کند هرچند پلانی از آن نمایش داده شده ولی ذهن مخاطب می‌تواند سایر پلان ها را در نبود حوّا کلید بزند.

برای محمد رضا آزادبخت عزیز آرزوی موفقیت دارم.

یا حسین بن علی

سید هادی محمدی