معتبر شدم

با اعتبارِ عشقِ تو، من معتبر شدم
شایانِ شور و معرفتی تازه تر شدم
آن شب که آسمانِ دلم مِه گرفته بود
زیرِ نگاهِ ماهِ تو، من جلوه گر شدم
وقتی قدم به وادی احساس من زدی
یکباره از ملال، به حالی دگر شدم
تا آمدی، به کوچهٔ بن بست خاطرم
از بخت تابناکِ خودم، باخبر شدم
در اوج تشنگی و ستم های روزگار
از جویبار عاطفه ات بهره ور شدم
شاید، دگر ز خاطرِ تو رفته ام، ولی
شمعی برای آب شدن در سَحَر شدم