قصه تلخ از عشق

درود جناب خوش‌بین گرامی 🌺💐💐
استاد بزرگوار
من شما را به سرقت ادبی متهم نمی‌کنم ولی از شما که اصول شعر و شاعری را میدانید انتظار ابتکار و خلاقیت داریم
حال شعر خودتان را با این غزل استاد منزوی مقایسه کنید
ای بی تو دل تنگم بازیچه توفانها

چشمان تب آلودم باریکه بارانها



مجنون بیابانها افسانه مهجوری است

لیلای من اینک من… مجنون خیابانها



آویخته دردم ، آمیخته مردم

تا گم شوم از خود گم ، در جمع پریشانها



آرام نمی یارد ، گویی غم من دارد

آن باد که می زارد در تنگه دالانها



با این تپش جاری ،تمثیل من است آری

این بارش رگباری ، برشیشه دکانها



با زمزمه ای غم بار ، تکرار من است انگار

تنهایی فواره ، در خالی میدانها



در بستر مسدودم با شعر غم آلودم

آشقته ترین رودم در جاری انسانها



دریاب مرا ای دوست ای دست رهاننده

تا تخته برم بیرون از ورطه توفانها

از : حسین منزوی