تو زیبایی

آسمان رنگ تو می خواست
زمین بوی تورا
و جهان سوی تو می تاخت. گویی همه چیز،
در گرو روی تو بود.
تاب میخورد زمان!
ی قدم کم یه قدم بیش
همه چیز در هم و بر هم
سایه بود از پس و پیش.
تا تو بیدار شدی،
زندگی در جریان شد،خبرش را خواندی؟
با تو باران بارید
باغ آبستن شد
و بنفشه رویید.
رقص خورشید گرفت،
دور دنیا می گشت
و سپس می تابید.
تو چقدر زیبایی؟!
و چه خوش برگشتی.