شکسته دل در استان تو

ای ناز پرورده جان دراتش به نشاانه ی تو 
می سوزد همه شب سینه به حجرانه ی تو   
به خدایی که جانم داد به دستت گرو
خودباز نما به رویش دردولت خانه ی تو
ای که زندگی دهی شیرین تر ز عسل 
زندگی به جرعه ای  ده ز پیمانه ی تو
 بی تاب تو همه سالک بی خواب همه
دست غیبت درار همه در کرم خانه ی تو
ای مست ز شاخه ای در وزش بادبهار
به انتظار نشسته ز درگاه یتیمانه ی تو
ای پیر می فروش  باده ی بی خمارده
رحم نما ز صبر و قراردل دیوانه ی تو
یار دور تو ماه تمام گردم همه صبح 
گر شمع تو ای من سوخته پروانه ی تو
وای گر بسوزی دگرم از لب باده ی نور
بهتره نفس بری سوی گور خانه ی تو
تا صبح ازل راز ها با تو دارم مونس جان
این گدا عادت دارد به دربارشاهانه ی تو
دری نجستم جز در مراد محرم تو
شکسته دل بسیاردارداستان رندانه ی تو