بهاریه ۱۴۰۳

.
دلتنـــگ شـــد ، انــگار خـــــدا ، بـــــاز بــرایت
آورده گـــــل و بلبـــــــلِ بسیـــــار بـــه جــایت
.
شــد فصــــلِ بهــار و فَــر و اردیبــه و خــرداد
پائیـــــز و زمستــــــانِ خـــــدا ، بـــاد فــدایت
.
خواننــده‌یِ ایــن شــعر شــدی ، خسته نباشی
باشـــد کــه بــه گوشــم برســد ، بــاز صدایت
.
مهـرِ تو چه خوب است و چه دلچسب نگاهت
کــرداسـت بــه جــــانِ مـن و عشـــاق سرایت
.
این نکته یِ زیبا به که گویم ، که کسی نیست
بهتــــر زِ تــو در عــالــــمِ و در فــــنِ طبـــابت
.
از هجــرِ تو نالیــدم و گفتــی که رهـی نیست
هیهــات کــز ایـن درد ، دهــد عشـق ، شفایت
.
در دفتــــــــر اسنــــــــادِ ازل ، اولِ قـســمــت
خورداســت به اوراقِ دلــــم ، مُهــــرِ وفـایت
.
درد و غـــمِ عشــقم بــس و اوراقِ دلــِم زرد
سیــراب شــدم ، از همـــه , در حــدِ کفــایت
.
راضــی بـه رضــایِ تــو و درد و غــمِ عشقم
دیگــر نبــرم ، از تــو ، بــه استـــــاد شکایت
.
هــر بار تــو می آمـدی ار عــرش به ســویم
این بار بـه عــرش آمده از فـــرش ، گدایت
.
#شهداد_دبیرچی‌لو

۰۹/۰۳/۱۴۰۲

۰۶:۴۷