مهربان

تو مهربان ترینی بر طرف کوهساران 
جاری، زلال و سر خوش، از سمت جویباران
تو شبنم امیدی بر برگ تشنه گل
شعر تر و سپیدی در نغمه ی هزاران
مثل شراب نابی دیرینه پا موافق
جامی که جان فزاید در اتفاق یاران
برگ خیال هایم  با باد و عطر مویت
در آسمان وصلت بر ابرها سواران 
پروانه ایست برگل چشمی که بر تو افتاد
شهد است در نگاهی، جهد است بیشماران
از برف ،چشمه جاریست ،من با تو شعر هستم
تو قله ی سپیدی من قطره ها ی. باران