خدایی که داری عطایی عظیم
خودت وصف کردی خودت را کریم
به نام کریمت قسم می دهم
به خواری سرم را زمین می نهم
ز لطفت ببخشی قصور مرا
به سامان رسانی امور مرا
خودت گفتی آن عبد مضطر کجاست
بخواند مرا، نام پاکم شفاست
بخواند، سخا سوی او می برم
غبار غم از روی او می برم
که نامم گشاینده قفل هاست
و ذکرم فرازنده سُفل هاست،،
هم اکنون خدایا من آن مضطرم
پریشان و محزون به پشت درم
تمام وجودم شده التماس
به لب های خود دارم از دل سپاس
سپاسا خداوندگار بصیر
سپاسا خداوندگار نصیر
سپاسا خداوندگار رئوف
سپاسا خداوندگار عطوف
سپاسا که در پیشگاه تو ام
به گاه بلا در پناه تو ام
به روز خوشی در پناه تو ام
به هر ناخوشی در پناه تو ام
سپاسی به پهنای هفت آسمان
به اندازه ی خلقت این جهان
سپاسا سپاسا سپاسا سپاس
سپاسی مداوم پر از انعکاس
...
با احترام: مرتضی میرزادوست
پ ن ؛ سپاس از استاد ارجمند محمد رضا زارع (م فریاد) به خاطر حمایت بی دریغ و بخشش بیت زیر
که نامم گشاینده قفل هاست و ذکرم فرازنده سفل هاست
درود بر قلم و اندیشهی نابتان