يکشنبه ۴ آذر
نوید هامون شعری از علی پورزارع هیچ
از دفتر دل نامه نوع شعر سپید
ارسال شده در تاریخ شنبه ۳۰ دی ۱۴۰۲ ۱۲:۱۹ شماره ثبت ۱۲۷۰۹۷
بازدید : ۱۴۳ | نظرات : ۶
|
دفاتر شعر علی پورزارع هیچ
آخرین اشعار ناب علی پورزارع هیچ
|
«نوید هامون»
میگذشتم از کنار آتشکدهی خاک خورده،
از این زیگورات اجدادی،
یادآور شکوه باستانی،
از میان دریاچه خشکیده.
همای بلند پرواز از اینجا پر کشیده.
پیر دیر مغان دلگیر و دلمرده.
آن سرو کهن هم پژمرده.
سوشیانت،
اناری کاشتم،
به امید ساخت دوباره.
کی شعله می کشد آتش خرد؟
تا بسوزاند دیو جهالت را.
شاید که رونق گیرد،
پندار نیک دگرباره.
تا فهم این مردمان راهی است دراز.
انگار غرق شده ایم،
نفرین شده ایم،
به گمانم گرفتار آه شده ایم،
سرگردان در دریای جهل و نادانی.
چیست آگاهی ؟
فر رفته از این سرزمین آریایی.
ای کاش ببارد،
باران بیداری،
سیل آسا ببارد،
تا که سیراب شود باغ دانایی.
«هیچ»
|
نقدها و نظرات
|
درود و مهر سپاس فراوان مانا باشید | |
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.