بـه نـومـیـدی ، امـیـدوارانــه ؛؛ شـک کـن
بـه حــال عـاقــل و دیـوانــه ؛؛ شـک کـن
زمین تختست وصاف یا بیضوی شکل
چه فرمود و چه گفت افسانـه؛ شک کن
چـه در انـدیـشــه یـا وهــم و خـیـالات :
تـــو آزادی و آزادانـــه ؛؛؛ شــک کـــن ..!!
ستمگر گفت ، پیمبر گفت ،چهکس گفت
چه فـرمـود دوست یا بـیگانـه ؛ شک کن
بـدیـدی بـر درخـت ، گـنـدیـده سـیـبـی :
به بـاغْـبان و به خـاک و دانـه ؛ شک کـن
اگـر فـردی چــو فـرضـاً نـاخـلــف شــد :
بــه افــراد درون خــانــه ؛؛ شــک کــن !!
بـر آن بـاور اگـر بـرهـان پـذیـر نـیسـت !
بـدون وقـفـه ، پـیشـگـیـرانـه ؛ شـک کـن
بپـرس ؛ بر پـرسشـت ، پاسـخ نـیافـتی :
مـکـن تـردیـد و کـنجـکاوانـه ؛ شـک کـن
در آن مسجـد "نماز" برحسب نرخ است
به شیخ و مـنبـرش خـصمانـه ؛ شک کن
گــمـان را مـوشـکافـی کـرده " مـنـطـق "
بـه بـاورهـای کــورکــورانــه ؛؛ شـک کــن
چــو چــشمــههــای شــوره زار بـی آب :
بـه مـدرک دار مـفـلــوکـانــه ؛؛ شــک کـن
" مـنـم کـردن " قـوانـیـن خـرد نـیسـت !
هـر آنکس مـدعیـست فرزانـه ؛ شک کن
جـهـان ؛ مـمـلـو قـهـر و خـالـی از مـهـر !
به رزم و جنگِ صلـحجـویانـه ؛ شک کـن
" بُــنِ گــفــتــار زیــبـایـی " نــهـفـــتــه :
چــو رفـتــار فـریـبـکارانــه ؛ شـک کـن ..
کـسـی را بــرتــری بــر دیـگــری نـیـسـت
اگـر هـم بـوده ، بـیصـبـرانـه ؛ شـک کـن
بــدیــدی ..؛؛ آشـــیــانِ بــی عـــقــابــی :
کـلاغــی کــرده در آن لانــه ؛؛ شــک کــن
هـر آن شخـص بـر زمـیـن زرعِ ذهنـش :
بِـکِـشت ؛ افـکار خودخواهانـه ؛ شک کن
بـه شـیـکپـوشِ مــخــرّب در ســرایـی :
ز خود بـاقی گذاشت ویـرانـه ؛ شـک کن
" کــراواتـی" بــیَــرزد بــر " عــبـاپـوش "
ولـی بـر هـر دو مـحـتـاطانـه ؛ شـک کـن
سـخـن هــر قـدر زیـبـا هــم کـه بـاشــد :
مـهـم کـردار و سـرسـخـتانـه ؛ شـک کـن
مــذمّــت مُــد شــد و حــرمــت دِمُــدِّه !
بـه خُـبـثِ طـیـنـتِ رنـدانــه ؛ شــک کــن
هـر آنـچـه مـوجـب نـاراحـتـی گـشـت ..
نخست تـحقیـق و سوگوارانه ؛ شک کن
چـو خـاربُــن ، کــرد احـاطــه دورِ لالــه :
به خـویـشاونـد بـدخـواهانـه : شـک کـن
کسی دنبال شُستوشـوی مغزی است !
از او دور بــاش و آگـاهــانــه ؛ شـک کـن
بــر آن آتـــش صــفــتــهــای زمــانـــه ..!
بـسـوزاننـد چو سـوزسـوزانـه ؛ شک کـن
بــر آن انــســان نـــمــای بــی وجــودی :
نــدارد فــطــرت مــردانــه ؛ شــک کــن !
بـــر آن " ســیّــاسِ رِنـــد لااُبــالــی " ..
نه سال و ماه ، شب و روزانه ؛ شک کن
بــه اطــراف خــود و اطـــرافــیــانــت :
نـگـاه انــداز و شـکــاکــانــه ؛ شــک کــن
هر آن چیـزی که مـجهـولـسـت و مـبهـم
نـمایـان نیست درستـکارانـه ؛ شـک کـن
بــدون اعــتــمــاد و چــشــمــداشــتـی :
گداخـصلـت بـزیسـت شاهانـه ؛ شک کن
دریـن شـوربخـت سرای محنت انـدوز :
به خـوشبختـی چه بدبختانـه ؛ شک کن
فـقـط "مـهـر" در رُمـان و قـصـههـا بـود
نخـواهی یافـت و بیمهرانـه ؛ شـک کن
کـم از شـمـشـیـر نـباشـد پـشـم بـالِـش !
بـر آن گـر تـکـیـه داده شـانـه ؛ شـک کـن
چـکـیــد خــون از لـبِ تــیــغ دیــانــت !
بـه خـونـریـزی بـیرحـمـانــه ؛ شـک کـن
مــده ارج و مـکـن تـعـریـف کــسـی را ..
چه بـگذشت خلوت دُردانـه ؟ شک کن !
" بـــر آن رنـــجــیـــدۀ آزرده خـــاطـــر "
نــدارد حــالــت شــادانـــه ؛؛؛ شــک کــن
نـهفـتـه راز و بـشـکاف خـودپرسـت را !
نـه از رو ، از تـو ، مـرمـوزانـه ؛ شک کـن
سـخــن کـوتــاه و پـایـان مـیرسـانــم ..
" به ذات آدمـی ، جـاودانـه ؛ شـک کـن "
شبهه
یزدان_ماماهانی
قالب_قصیده
آغازسرایش۲۶_۸_۱۴۰۲
پایانسرایش۷_۹_۱۴۰۲
_🎼🎸گیـــتار بـیتــــار🎸🎼_
درودبرشما
زیبابود