تهرانِ بی تو

غمگین ترین شهر جهان بعد از تو تهران است
تهران بی تو مثل بم متروک و ویران است

بعد از تو تهرانِ پر از گرمای شهریور
از راه آهن تا ونک مثل زمستان است

در شهر خود مثل غریبی خسته و تنهام
با این که یار و آشنا اینجا فراوان است

ای یوسف شاد سفر کرده ، به من بنگر
که خانه بیت الحُزن و شهرم بی تو کنعان است

تو باعث زیبایی دنیای من بودی
اما پس از تو این جهان مثل بیابان است

آه ای مسیحای پر از اعجاز دور از من
دستی بزن بر من که قلبم بی تو بی جان است

در آتش نمرود دلتنگی‌ اگر سوزم
یک روز میبینم که این آتش گلستان است ؟