انعام

هرکه پابندسرزلف دلارامی نیست
زآدمیت نه نشان بلکه براونامی نیست
آنکه زآغازبه عشق تو زهستی گذرد
دانداین مرحله راغایت وانجامی نیست
اگرازخوان جهان روزی جان خون دل است
همچوایام من دلشده ایامی نیست
جهد کن ای دل غمدیده که درسیرسلوک
تاسراپرده مقصود فزون راهی نیست
تابه خورشید رخت سایه زده زلف سیاه
شب دی جور مراروشنی بامی نیست
هرچه درگلشن دل دیده جان بگشایم
راستی چوقدسروتو گل اندامی نیست
تاکه منظور نظرچشم ودهان تو بود
طفل دل درطلب پسته وبادامی نیست
درپی دانهء خیالت چه کند مرغ دلم
که بجز حلقه گیسوی تواش دامی نیست
کم زانعام بود دربر دانا ذکاوت
هرکه پابند سر زلف دلارامی نیست