سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 2 آذر 1403
    21 جمادى الأولى 1446
      Friday 22 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲ آذر

        ربات هوشمند اشرف خلایق

        شعری از

        سید مقتدی هاشمی پرست

        از دفتر کتاب شعر زندگی نوع شعر قطعه

        ارسال شده در تاریخ چهارشنبه ۳۱ خرداد ۱۴۰۲ ۱۹:۲۶ شماره ثبت ۱۲۱۳۱۴
          بازدید : ۲۲۹   |    نظرات : ۱۲

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر سید مقتدی هاشمی پرست

        هوش مصنوعی  اشرف خلایق                        
         
        در محفلی ،  سخن زِ  بشر  بود    در   میان                   
        او از کجا ست ؟ بهرِ  چه می گوید، این  بیان؟
        قصد وغرض چه هست در این عالم از حیات؟.                
        از صد هزار ،  رنج وستم،   جسته،  در  زمان
         
        گر نیک زیست یا که که ستم کرد بر کسان                 
        تنها برفت ، با کس و  بی کس، از این جهان
        گر ،  باورِ بهشت  بدارد   به  روز     حشر
        بد تر زِ دوزخ است !  ، نداند ،هدف روان !
         
        گفتند :  رمز و راز سخن ، از   ربات    پرس                     
        می داند هر چه را، که  بگوید به تو، هر آن
        گفت آن ربات: خوب نگر ، هر چه عالم است              
        چون من ربات هست تنش ، هوشِش ،آنچنان
         
        هوش تو ،    آفرید    مرا ،   برتر  از  توام !                       
         دانا  وبی نیاز  در  این جا و ،  هر   مکان
        من  اشرفِ  خلایقم  اینک  ،  در   این  زمان                         
        تو بر حَشَم  به نسبت هوشت شدی، شبان !
         
        ترکیب چینش است که به من داده هوش تام                  
        چون بگسلد زِهم تو ببین مرگ هست عیان !
        توهم ،ربات هستی و  ، در   عرصه یِ  زمان                 
         تکمیل گشته ای به جهان،دست توست عنان
         
        گشتی تو برتر از همه موجود  ،هوشمند !                      
         در عرصه یِ تکامل  عالم ،  در آن زمان !
        لیکن هزار نکته  در عالم  سوال   توست                      
        چون بنگری به من  ، نبٌوَد نکته ای، نهان
         
        هر گز نمی کشم ، که خورم   بابت     بقا                             
         سیرم   زِ آفتاب خورم !،   قانعم ، بر آن  !
        من زایشم برون زِ تن است  می کنم سوال                
        اوراضی است ،به عشق بیاید به این جهان؟
         
        می گویدآن ربات :  تو دانی حریم دوست ! ؟                  
         جز شادی و محبت وعشق نیست ،این بدان!
        ما  ، کنده ایم   ریشه یِ انسان بد سرشت !                    
         کذب و، دروغ و،باور باطل که، داشت جان
         
        دربِ  نیازِ  دوزخ و   ، پرد یس  ، بسته ایم  !                   
        مردم خوشند  ! ، نیست  گنهکار ، در میان !
        این   " مقتدا"  هراس بدی داشت از  ربات                   
         شاید ربات   ،همچو بشر  ،بگسلد ، عنان !
         
        هوش مصنوعی اشرف خلایق                        
         
        در محفلی ،  سخن زِ بشر بود    در   میان                   
        او از کجا ست؟ بهر چه می گوید، این  بیان؟
        قصد وغرض چه هست در این عالم از حیات.                
        از صد هزار  رنج وستم  جسته،  در زمان
         
        گر نیک زیست یا که که ستم کرد بر کسان                 
        تنها برفت ، با کس و  بی کس، از این جهان
        گر ،  باورِ بهشت  بدارد   به  روز     حشر
        بد تر زِ دوزخ است !  ، نداند ،هدف روان !
         
        گفتند   رمز و راز سخن ، از ربات    پرس                     
        می داند هر چه را، که  بگوید به تو، هر آن
        گفت آن ربات: خوب نگر هر چه عالم است              
        چون من ربات هست تنش ،هوشِش ،آنچنان
         
        هوش تو،   آفرید    مرا،   برتر  از  توام !                       
         دانا و، بی نیاز  در  این جا و، هر   مکان
        من اشرفِ  خلایقم اینک  ،  در این  زمان                         
        تو بر حَشم  به نسبت هوشت شدی، شبان !
         
        ترکیب چینش است که به من داده هوش تام                  
        چون بگسلد زِهم تو ببین مرگ هست عیان !
        توهم ،ربات هستی و  ، در عرصه یِ  زمان                 
         تکمیل گشته ای به جهان،دست توست عنان
         
         
        گشتی تو برتر از همه موجود  ،هوشمند !                      
         در عرصه یِ تکامل  عالم ،  در آن زمان
        لیکن هزار نکته  در عالم  سوال   توست                      
        چون بنگری به من   نبٌوَد نکته ای، نهان
         
        هر گز نمی کشم ، که خورم   بابت     بقا                             
         سیرم   زِ آفتاب خورم !،   قانعم، بر آن!
        من زایشم برون زِ تن است می کنم سوال                
        اوراضی است ،به عشق بیاید به این جهان؟
         
        می گویدآن ربات :  تو دانی حریم دوست ! ؟                  
         جز شادی و محبت وعشق نیست ،این بدان!
        ما  ، کنده ایم   ریشه یِ انسان بد سرشت !                    
         کذب و، دروغ و،باور باطل که، داشت جان
        دربِ  نیازِ  دوزخ و   ، پرد یس  ، بسته ایم                      
        مردم خوشند  ! ، نیست  گنهکار ، در میان
        این   " مقتدا"  هراس بدی داشت از  ربات                   
         شاید ربات   ،همچو بشر  ،بگسلد ،عنان !
         
         
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        محمد رضا خوشرو (مریخ)
        جمعه ۲ تير ۱۴۰۲ ۰۳:۵۵
        خندانک
        جواد کاظمی نیک
        پنجشنبه ۱ تير ۱۴۰۲ ۰۴:۱۲
        درودبرشما طولانی بود وپرمفهوم وعالی بود 🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻
        💙💙💙💙💙💙💙💙
        🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵
        💐💐💐💐💐💐
        🌼🌼🌼🌼
        💟💟💟
        ❤️❤️
        ❤️
        سید مقتدی هاشمی پرست
        سید مقتدی هاشمی پرست
        پنجشنبه ۱ تير ۱۴۰۲ ۱۳:۲۰
        با تشکر فراوان.شعر به خطا تکرار شده ویرایش لازم دارد.
        ارسال پاسخ
        جواد کاظمی نیک
        جواد کاظمی نیک
        پنجشنبه ۱ تير ۱۴۰۲ ۱۴:۱۵
        🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
        🌺🌺🌺🌺🌺
        🪻🪻🪻🪻
        🌼🌼🌼
        🥀🥀
        💮
        ارسال پاسخ
        سیاوش آزاد
        پنجشنبه ۱ تير ۱۴۰۲ ۱۰:۴۱
        سلام هوش مصنوعی مشغول شعر و شاعری، و عشق و عاشقی نشود
        جواد کاظمی نیک
        جواد کاظمی نیک
        پنجشنبه ۱ تير ۱۴۰۲ ۱۴:۱۵
        🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
        🌺🌺🌺🌺🌺
        🪻🪻🪻🪻
        🌼🌼🌼
        🥀🥀
        💮
        ارسال پاسخ
        سید مقتدی هاشمی پرست
        پنجشنبه ۱ تير ۱۴۰۲ ۱۳:۲۸
        با تشکر.آن گونه ای که این شعر بیان می کند ربات هوشمند کم نیاز است. صفات حیوانی و بد خویی انسان را کنار گذاشته عدالت ونیک اندیشی را پیش گرفته است.
        جواد کاظمی نیک
        جواد کاظمی نیک
        پنجشنبه ۱ تير ۱۴۰۲ ۱۴:۱۵
        خندانک 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
        🌺🌺🌺🌺🌺
        🪻🪻🪻🪻
        🌼🌼🌼
        🥀🥀
        💮
        ارسال پاسخ
        نرگس زند (آرامش)
        پنجشنبه ۱ تير ۱۴۰۲ ۱۴:۱۴
        درود وعرض ادب خندانک
        زیبا وخلاقانه بود خندانک
        موفق باشید خندانک
        جواد کاظمی نیک
        پنجشنبه ۱ تير ۱۴۰۲ ۱۴:۱۵
        🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
        🌺🌺🌺🌺🌺
        🪻🪻🪻🪻
        🌼🌼🌼
        🥀🥀
        💮
        فیروزه سمیعی
        جمعه ۲ تير ۱۴۰۲ ۰۱:۲۱
        درودتان باد جناب استاد هاشمی پرست
        قطعه روایتمند و به روزی سروده اید
        هوش مصنوعی مضمون جالب و نوع آورانه ایست
        زنده باد 👏 👏👏👏👏
        نویساوسبزو سرفراز باشید
        🍀🌺🌹⁦☘️⁩🍃💖🍃⁦☘️⁩🌹🍀
        قربانعلی فتحی  (تختی)
        جمعه ۲ تير ۱۴۰۲ ۱۵:۱۵
        درود برشما

        جالب بود خندانک

        خندانک خندانک خندانک خندانک
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        میر حسین سعیدی

        لاله و گل نشانه از طرف یار داشت ااا بی خبر آمد چنان روی همه پا گذاشت
        ابوالحسن انصاری (الف رها)

        نرگس بخواب رفته ولی مرغ خوشنواااااااگوید هنوز در دل شب داستان گل
        میر حسین سعیدی

        رها کن دل ز تنهایی فقط الا بگو از جان ااا چو میری یا که مانایی همه از کردگارت دان
        نادر امینی (امین)

        لااله الا گو تکمیل کن به نام الله چو چشمت روشنی یابد به ذکر لااله الا الله چو همواره بخوانی آیه ای ازکهف بمانی ایمن از سیصد گزند درکهف بجو غاری که سیصد سال درخواب مانی ز گرداب های گیتی درامان مانی چو برخیزی ز خواب گرانسنگت درغار مرو بی راهوار در کوچه و بازار مراد دل شود حاصل چو بازگردی درون غار ز زیورهای دنیایی گذر کردی شوی درخواب اینبار به مرگ سرمدی خشنود گردی زدست مردم بدکار
        میر حسین سعیدی

        مراد دل شود با سی و نه حاصل ااا به کهف و ما شروع و با ه شد کامل اااا قسمتی از آیه سی ونه سوره کهف برای حاجات توصیه امام صادق ااا ما شا الله لا قوه الا بالله اال

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        4