افلاطون

درود پژمان عزیز
به شعر ناب خو برگشتید
سروده بسیار زیبا و دلنشینی را هدیه آوردید
موفق باشید

سلام پژمان خان بدری

به به ظهورت رو باید جشن بگیریم برادر

زیبا قلم زدی

آفرین ها

بیشتر باش لطفا

درودبرجناب بدری غایب ازنظرها
بسیارزیباست

خرسندیم ازحضور شما

درود بر برادر آگاه و استاد جناب بدری بزرگوار
خیلی باحال بود
از خلاقیت‌تون لذت بردم
شاهکاری بود برای خودش.. والا به خوداااا..😎
موفق باشید

درود بر جناب بدری

سراینده‌ی شاعرانه‌های خاص

نویسنده‌ی دیدگاه‌های خاص‌تر

سلام استاد سپیدهای گروتسکی

بازم که تاریخ را درنوردیدی و به حکمت مشاء هم سری زدید با جام ارغنون افلاطون چکارداری پفک مینو و کرانچی بس تان نبود؟


سلامت باشید و درمیان این همه تاریکی که ردیفیدید
روشناپرورِ ادراک بمانید سرافراز و دلشاد

درود جناب بدری گرامی
اجتماعی زیبایی بود 👏👏🌺🌺

سلام مجدد
مخلصات

اگرچه به نظر شخصی ام تحولات تاریخ و قرون و اعصار دقیق نشان داده است که هرگز با انواعِ نشست و جلسه و گفتگو و مناظره و چانه زنی ها ببخشید رآی زنی ها نمی توان تا حدی قابل پذیرشِ عمومی یا خواصی حتی ، جوامع را اندکی به سوی عدالت ... کشان کشانید ولی در کل :


کتاب “جمهور” یکی از ده نگاره ی مآثر بیانِ فلسفی - اجتماعی - سیاسی در تاریخ بشریت است. جمهور افلاطون یکی از مهمترین آثار در حیطه ی بررسی ِ عدل و جنبه های عدالت و پارامترهای آن در جهان است که افلاطون‌، شاگردِ سقراط در یونان باستان‌، به شکلِ گفتگویی حول محور عدالت و نظام‌های سیاسی نوشته است.

لازم نیست به تاریخ یا سیاست علاقه داشته باشیم تا به خواندن آن سوق یابیم . داشتن هر نوع کنجکاوی در مورد عدالت‌، اخلاق‌، آزادی‌، فلسفه‌، دولت ها‌، ادبیات یا حتی کتاب‌ها به عنوان دلیلی مُکفی برای خواندن این کتاب است.

“جمهور” مناظره ای است که سقراط ترتیب داده است که توسط افلاطون در حدود سال ۳۸۰ قبل از میلاد نوشته شده است.

بحث‌های زیادی در مورد زمانِ این گفت و گو وجود داشته است. گفته شده است که ممکن است این داستان‌ها در حوالی جنگ پلوپونزی (۴۶۰ قبل از میلاد) اتفاق افتاده باشد.

“جمهور” معروف ترین رساله افلاطون است و در طول زمان نشان داده‌است که یکی از تأثیرگذارترین آثار فلسفه و نظریه‌ی سیاست است که تاکنون در طول قرون متمادی نوشته شده است.

این کتاب گفتگوی سقراط و چند آتنی ِ دیگر درباره معنای عدالت و ایده‌ی پردازشِ وجودِ یک شهرِ بی نقص برای حیات است.

پرسش اساسی مطرح شده در این مناظره این است که آیا زندگی اخلاقی پاداش خودش هست؟ آیا ( اخلاقی بودن) ذاتاً به نفع مردم است؟ برای پاسخ به این سوال‌، آنها در مورد ماهیت یک جامعه‌ی ایده آل صحبت می‌کنند. آنها به قوانینی که این جامعه دارد‌، هنر مجاز و کم و کیفِ امور و افرادی که بر آن حکومت می‌کنند‌، نگاهی می‌اندازند.

در نهایت‌ ، کتاب جمهور، با صحبت کردن در مورد چگونگی انحطاط تدریجیِ این ایده آل ‌ها و اینکه چگونه این بحث می‌تواند به عنوان استعاره ای برای انحطاط ذهن انسان به کار برده شود‌؛ پایان می یابد.

خلاصه کتاب جمهور افلاطون بر مبنای نسخه چاپ شده دانشگاه آکسفورد از متن ( سال ۲۰۰۸) ترجمه شده است . کتاب جمهور به چهارده بخش یا فصل تقسیم شده است.

در بعضی از نسخه ها این کتاب به ۱۰ فصل تقسیم بندی شده است اما این مساله در ماهیت مفاهیم هیچ تفاوتی ایجاد نمی‌کند.

در فصول یک و دو‌ی کتاب ، سقراط هنگام بازگشت از یک همایش یا جشنواره ، درگیرِ بحثی درباره اخلاق می‌شود. وی دو دیدگاه متعارف را رد می‌کند: اینکه اخلاق به معنی پرداختِ به موقعِ بدهی‌های فرد دیگری است و این اخلاق به معنی کمک به دوستان و همنوعان است.

سقراط سپس با این ادعا روبرو می‌شود که اخلاق وسیله ای است برای اطمینان از اینکه افرادِ ضعیفِ جامعه یا مردمِ مظلوم اقتدار فرمانروا را به چالش نکشند که این منجر به بحث گسترده تری می‌شود که بقیه‌ی متن را در بر می‌گیرد. یعنی آیا اخلاق صرف نظر از پاداش‌ها و مجازات‌های خارجی، درکل باعث خوشحالی هم می‌شود؟

سقراط برای حل این چالش‌، در فصولِ سوم و چهارم‌ِ کتاب جمهور ، اخلاق را در یک جامعه‌ی انسانیِ ایده آلِ فرضی ، بررسی می‌کند. برای انجام این کار‌، او ریشه‌های این جامعه را مورد کاوش و بحث قرار می‌دهد. اینها ریشه در نیازهای اقتصادی دارند و مستلزم تقسیمِ کار  هستند، در جایی که در آن به طبقه جداگانه ای از جنگجویان به نام “نگهبانان” نیاز هست.

در مرحله‌ی بعد‌ی ، سقراط آموزشِ ایده آل بودن برای این نگهبان‌ها را ترسیم می‌کند. نباید برای آنها قصه‌هایی تعریف کرد که بی اخلاقی یا ناهماهنگی را ترویج می‌دهند‌، بلکه فقط باید داستان هایی را بیان کرد که رفتارهای بافضیلت و مفیدِ اجتماعی را ترویج می دهند.

در بخش های پنجم و ششم کتاب ، زندگی و مسئولیت‌های نگهبانان را مورد بحث قرار می‌دهد. رساله‌ها املاک عمومی‌ و ریاضتی بدون حق مالکیت خواهند بود.

خودِ نگهبانانِ جامعه‌ی ایده آل ، ‏به دو گروه تقسیم می‌شوند: حاکمان و خدمه . 

یک “دروغ باشکوه” یا افسانه گفته می‌شود تا اطمینان حاصل شود که افراد در محدوده‌ی تعیین شده بر ایشان در جامعه باقی می‌مانند. سقراط معتقد است که تقسیمِ این گروه‌ها در جامعه با ساختار سه جانبه‌ی ذهن انسان مطابقت دارد.

در کتاب‌های هفتم و هشتم افلاطون نقش خانوم ها را در این جامعه‌ی ایده ال مشخص می نماید . به ایشان باید مجال و فرصت داده شود تا موقعیت‌های نگهبانی را به خود اختصاص بدهند ؛ به شرط آنکه ویژگی‌های شخصیتی و هویتیِ لازم را در خود داشته باشند.

سقراط می‌پرسد این تشکیلاتِ ایده آل چگونه بوجود می‌آید؟ و پیشنهاد می‌کند که برای ایجاد آن به “پادشاهان فیلسوف” نیاز هست. اینها افرادی هستند که عاشق خِرَد و آگاهی هستند و به ماهیتِ اساسی اشیاء و مقولات علاقه دارند نه به شکلِ ظاهریِ آن ها.

در فصل‌های نهم و دهم‌ کتاب جمهور ، جوهر و معنای خوبی و نیکی و خیر ، مورد بررسی قرار گرفته است. سقراط با رد این ایده که خوبی در لذت بردن است‌ ؛ سعی می‌کند دیدگاهِ خود را از طریق تمثیلِ غار توضیح دهد.

خوبی کردن و خوب بودن ، مثل خورشید در بیرونِ غار است‌ ؛ اما بیشترِ مردم در تاریکی به دام می‌افتند و فقط سایه‌های متشکلی را در برابرِ دیوارِ غار می‌بینند.

چنین تمثیلی به عنوان استعاره ای برای این ایده ، بیان شده است که خوبی در جهان ایده آل قابلیت درک ایده‌های انتزاعی وجود دارد ؛ ‌چیزی که در جهان اشیاء مادی وجود ندارد. طریقه و نحوه ی آموزشِ پادشاهانِ فیلسوف نیز در این فصل مشخص شده است‌، که بر هدایتِ ذهنِ ایشان ، از چیزهای مادی به سوی تأمل و درنگ و تفکّر ، در فرم‌های ایده آل ، متمرکز است.

فصل های یازدهم و دوازدهم کتاب جمهور ، چگونگی انحطاط تدریجیِ یک جامعه‌ی ایده آل در طولِ زمان به سمت و سویِ اشکالِ کمتر ایده آلِ دولتی را بررسی می‌کند که این ها عبارتند از :

تیمارشی‌ ، حکومت بر اساس وضعیت و ارزش های جنگی‌ ، الیگارشی یا پلوتوکراسی‌ ، حکومت توسط ثروتمندان‌ ، دموکراسی‌ ، حکومت توسط مردم و دیکتاتوری.

این نوع حکومت‌ها نیز با تیپ‌های مختلفِ شخصیتی مطابقت دارند. نوع مربوط به تیمارشی پُرشور است‌ ؛ پلوتوکراسی بخیل است‌ ؛ دموکراسی فاقد نظم و انضباط شخصی است و دیکتاتوری هم که فاسد است

به همین ترتیب‌ ، سلسله مراتب میزان اخلاقی بودن این سیستم‌ها و انواع آن به میزان خوشبختی آنها یکسان است. دیکتاتوری کمترین شادی و کمترین میزانِ اخلاقی بودن را داراست.


و اما : اینجا رو دقت فرمایید که :

سقراط در فصل‌های سیزده و چهاردهم‌ کتاب جمهور ، درباره نقشِ ( شعر سرودن ) یا شعار دادن در جامعه ایده آل بحث می‌کند. او استدلال می‌کند که از آنجا که شعر‌، به عنوان شکلی از بازنمایی‌، حقیقت را حذف می‌کند‌، عقلانیت را تضعیف می‌کند در نتیجه  باید ممنوع شود

در نهایت ‌، او پاداش‌های ابزاری را که برای اخلاقی بودن به دست می‌آید‌، بررسی می‌کند. وی با استدلال بر وجود روحِ جاودان‌ و جاودانگی ، مدعی است که افراد اخلاقی در زندگی پس از مرگ پاداش خواهند گرفت و افراد غیر اخلاقی مجازات خواهند شد. این کتاب با شرح مفصلی از زندگیِ پس از مرگ و فرایندی که در آن همه ما دوباره زنده می‌شویم به پایان می‌رسد.
 

نکاتی مهم از کتاب جمهور افلاطون :

۱- نمی‌توان ادعا کرد که عدالت فقط برای یک فرد یا یک شهر مفید است؛ باید به هر دو نگریست.

کتاب جمهور با گفت و گو سقراط آغاز می‌شود که از شاگردانش می‌خواهد تعاریفی از عدالت ارائه دهند‌، که همگیِ آن ها را به سرعت رد می‌کند. همانطور که پیداست‌، تعریف عدالت بدون وجود مشکلات‌ بزرگ در جامعه و زندگیِ فردی ، چندان هم آسان نیست.

با درنظر گرفتن این موضوع، سقراط ایده‌ی خود را در مورد عدالت و انصافی ، مطرح می‌کند که به فکر کار شخصی خود بودن است.

این امر هم جنبه فردی دارد و هم جنبه اجتماعی. این بدان معناست که هرکس باید مسئولیت نقش اختصاصیِ خود را در جامعه بر عهده بگیرد و تا آنجا که می‌تواند بدرستی ، بهترین کار را انجام دهد‌، بنابراین خودش و کل شهر و جامعه از آن سود می‌برد.

با این حال‌، همه برای پذیرش و اجرای هر نقشی در جامعه ، مناسب نیستند ؛ بلکه ما باید مهارتهای فردیِ خود و همچنین نیازهای جامعه را برای تعیین آن مسئولِ خاص ، در نظر بگیریم.

بنابراین در یک شهرِ عدالت محور ، نیازهای فردی و اجتماعی به طریقی عادلانه به هم آمیخته شده اند و در یک همزیستیِ مسالمت آمیز ، کار می‌کنند تا زندگی را برای همه بهتر و به قولِ خودمان آبِ‌حیات‌نوشان جلوه دهند.


۲- شهرها (جامعه ) و همچنین روح انسان ها را می‌توان به سه قسمت مجزا از هم تقسیم نمود :  


سقراط پس از تعریف عدالت‌، از چیزی به نام “دروغ شریف” استفاده می‌کند تا به مردم چیزی بدهد که به آن اعتقاد داشته باشند و بتواند هماهنگی اجتماعی را دست نخورده حفظ می‌کند.

از نگرش سقراطی ، یک دروغ شریف می‌تواند یک افسانه یا داستان باشد‌، غالباً دارای ماهیت مذهبی‌، که توسط یک رهبر برای هدایت پیروان صادقش ارائه می‌شود‌، اگرچه واقعیت ندارد، اما نیتِ خوبی دارد.

نظریه‌ی سه جانبه‌ی افلاطون در مورد روح یکی از آن دروغ‌های شریف است که نشان می‌دهد شهرها و روحِ مردم دارای سه بخش مجزا هستند:

۱- خرد. بخش طلایی روح‌، غالب در فرمانروایان شهر‌، که قوانین عادلانه ایجاد می‌کنند و با عقل و منطق بر شهر خود حکومت می‌کنند‌، بر همه چیز نظارت می‌کنند و نظم را حفظ می‌کنند.

۲- روح. واسطه بین احساسات و عقل‌، قسمت نقره ای روح‌، نماینده ارتش است که در زمان صلح ، نظم را حفظ می‌کند و در زمان جنگ ؛ سعی می‌کند آن را احیا نماید.

۳.تمایلات. قسمت بُرُنزی روحِ ما‌، مربوط به خواسته‌ها و نیازهای طبیعی مانند غذا‌، خواب و عاطفه است. این نشان دهنده کشاورزان‌، کارگران صنایع دستی و سایر نقش های اساسی تر در جامعه است.

در حالی که این سه بخش در افراد خاصی در نقش‌های خود تسلط دارند‌، هر فرد دارای سه قسمت یکسان در روح خود است. همه ما جنبه عقلانی‌، جنبه معنوی و احساسی داریم و آنها یکدیگر را متعادل نگه می دارند.

با توجه به قِدمَتِ این ایده‌، وقتی آن را با آنچه در سال‌های اخیر ، علم به دست آورده است مقایسه می‌کنید‌، بسیار ترسناک و غیرطبیعی به نظر می‌رسد.

درس سوم: فیلسوف بودن و آموزش عدالت به دیگران مانند تلاش برای بیرون آوردن مردم از غار است. 

اگر عقل قسمت طلایی روح است و باعث می‌شود شهرها به شیوه عادلانه اداره شوند‌؛ طبیعتاً نتیجه می‌شود که پادشاهان باید فیلسوف و فیلسوفان باید پادشاه باشند. با این حال‌، عقلانی بودن به‌ندرت به معنای محبوب بودن است‌؛ به این معنی که فیلسوفان هنگام آموزش دیگران با بادِ مخالف روبرو خواهند شد.

در اینجا سقراط (یا بهتر بگویم افلاطون) از استعاره ای استفاده می‌کند که به تمثیلِ غارِ افلاطون معروف است.

غاری را تصور کنید که مردم در آن به دیوار زنجیر شده اند و در تمام طول عمر خود چنین بوده اند و رو به دیوار دیگری هستند که تمام روز به آن خیره می‌شوند. در پشت آنها‌، مردم وسایلی را جلوی آتش می‌گذارند و سایه‌هایی را بر روی دیوار می‌اندازند که زندانیان می‌بینند‌، بنابراین واقعیت خود را برای آنها ایجاد می‌کند.

اگر یکی از زندانیان آزاد می‌شد و غار را ترک می‌کرد‌؛ ابتدا از نور خورشید و دنیای بیرون می‌ترسید‌ . اما سپس به این نتیجه می‌رسد که زندگی در خارج بهتر است و سعی می‌کند سایر زندانیان را به بیرون بکشد؛ که احتمالاً آنها امتناع خواهند داشت. حتی سعی خواهند کرد منجی خود را بکشند‌، زیرا فکر نمی‌کنند بیرون رفتن از غار ارزش کور شدن با هجومِ آنیِ نورِخورشید را داشته باشد.


به نوعی‌، همگیِ ما در این غار متولد شده ایم‌، اما برخی از ما موفق می‌شویم بیرون برویم‌. نور خورشید و در نتیجه جهان را آنطور که هست ؛ ببینیم. این افراد فیلسوف هستند و گرچه کار ساده ای نیست‌ ؛ اما وظیفه‌ی آنها این است که بقیه ما را آزاد کرده و ما را به سوی حقیقت سوق دهند.


سلامت باشید و دلشاد و سربلند و ثروتمند و نیک فرجام

درود جناب بدری
عکسی با لودر دارید
و منم یک عکس با لیفتراک بگذارم
شعر خوبی بود

درود جناب بدری
خوشحالم که بعد از مدتها از قلم توانمند شما می حوانم
سپاس از اشتراک

به به‌به به‌به به‌به پژمان جان عزیزم عکست که بسیار عالیست
شعرتان بسیار عالی بود احسن برشما لذت بردم احسن برشما سپیدی زیبایی را قلم زدید بسیار زیبا بود احسن برشما لذت بردم احسن برشما پرمفهوم بود احسنت خداقوت عزیزدلم دوستتتتتتتتتتتتتتتدارم خیلی زیااااااااااد دوستتتتتتتتتتتتتتتدارم دوستتتتتتتتتتتتتتتدارم دوستتتتتتتتتتتتتتتدارم دوستتتتتتتتتتتتتتتدارم
درودبرشما به این اندیشه های نابتان عزیزدلم 🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻
💙💙💙💙💙💙💙💙
🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵
💐💐💐💐💐💐
🌼🌼🌼🌼
💟💟💟
❤️❤️
❤️💐💐🌹🌹🌹🌹🌹🌹💐💐
❤️❤️❤️❤️🪷🪷🪷🪷🪷
🌹🌹🌹🌹🌹💐💐💐
🪻🪻🪻🌼🌼🌼🌸
🌺🌺🌺🌺🌺🌷
🍀☘️🌱🌹💐
🌿🌿🌿🍁
🪴🪴🪴
🏵🏵
💟
🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻
💙💙💙💙💙💙💙💙
🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵
💐💐💐💐💐💐
🌼🌼🌼🌼
💟💟💟
❤️❤️
❤️

درود بر شعر خاص شما بزرگوار

دوست خوبم سلام
نام . دختر
نام پدر . هیس
علت فوت.مخالفت با هیس
.
.
داستان قشنگی است که برای تعرف کردن تا اخر نسل کودکان جهان درونمایه دارد

درود جناب بدری
بسیار زیبا و دردمندانه

قاتل همیشه
به صحنه ی جرم بر می گردد...

درود وعرض ادب خدمت جناب بدری بزرگوار
بسیار زیبا نگاشتید
درپناه حق محفوظ باشید

سلام پژمان جان دوست و استاد شعر های خاص و باکلاس
خوشحالم که دوباره از شما میخوانم
بقول خودتون مخلصین و مخلصات
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

\"بازهم خدارو شکر\"
\"بی خانه\"
\"آرزو به دل نماندیم \"

\"قبر های چند طبقه \"

\"برایمان ساخته اند !!!\"
؟؟؟

🌹🌹🌹درود بر شما جناب بدری

درود
بسیار بامعنی و تاثیر گذار نگاشتید

درودتان جناب بدری گرانمهر
مسرورم پس از مدتها از قلم ارجمندتان میخوانم
..بسیار بسیار عالی بود
بر فراز روزگاران

سلام جناب بدری دوست داشتنی
عالی بود
خوش حالم شعر جدید از شما خواندم
سلامت و پیروز باشید
💐💐💐💐

به‌به رفیق پژی عزیز اصولا کم پیدا
آفرین دادا جان👍
قلمت سبز و تنور دلت گرم🌿

درودتان جناب بدری گرامی
شعر زیبایی خوندم
زنده باد👏👏👏🌹
نویسا باشید و سبز🌸🍃🌿🌹

درود جناب بدری عزیز
سپاس از اشتراک شعر زیبا وارجمند تان
قلم سبزتان مانا

سلام پژمان خان گرامی

نهیب‌زنی ارزشمند است این افلاطون
آن بخش خر شیطان هم بخوبی بوی شطحیات گرفته.

درودها

درود و عرض ادب جناب بدری عزیز
چشممان به جمال شما روشن شد به به
عجب سپید کوبنده ای
و اشاره به انیمه .... چیزی نگم بهتره،فقط باید دید
زنده باشی

آنچه جان کند تنم عمر حسابش کردم

درود به قول آرزو جان که هرجاهستند شادباشند الهی
ارباب ، زیبابود جناب بدری

گر به همه عمر خویش باتو برآردمی حاصل عمر آن دم است باقی ایام رفت
آری آن که بی باده کند جان مرا مست ....روح زیبای آدمی و شناختن جان

پایان تمام گمگشتگیهایمان ....
در پناه نور جناب عالی و همگیمان

🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻
💙💙💙💙💙💙💙💙
🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵
💐💐💐💐💐💐
🌼🌼🌼🌼
💟💟💟
❤️❤️
❤️🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻
💙💙💙💙💙💙💙💙
🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵
💐💐💐💐💐💐
🌼🌼🌼🌼
💟💟💟
❤️❤️
❤️🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻
💙💙💙💙💙💙💙💙
🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵
💐💐💐💐💐💐
🌼🌼🌼🌼
💟💟💟
❤️❤️
❤️

درود استاد بدری بزرگوار، خالق سپیدهای خاص و ناب
مثل همیشه سپیدی بامعنا و زیبا قلم زدید
کنجکاو شدم انیمه رو ببینم
منتظر پنجره سبزی از طرف اساتیدسپیدسرا هستم،نقد اثرهای شما همیشه پربار و خواندنی بوده
شاد باشید

سلام بانو تکتم
والا حرف که پیرامون شعر زیاده منم خودم مشتاقم واکاوهای دوستان و بخونم و یاد بگیرم،
انیمه رو ببینید اثر فاخریه
امان از جنگ

درود بر شما خالق شعرهای روسپید
جالب و عالی ست
از نظرات دوستان هم مستفیض شدم
میگم که خر شیطان ارتعاش منفی ایجاد نکنه
ما رو هم به تاخت ببره قهقهرا (البته اگه اونجا نباشیم )

درودها جناب بدری گرامی
سپید خاص و جالبی بود
از نظرات دوستان هم بهره بردیم

شاد و سلامت باشید

درود جناب پژمان بدری گرامی
پس از انتظاری طولانی از قلمتان سپیدی پر از لکه های درد خواندم رنج مردم تمامی ندارد .
قلمتان سبز و نویسا و فاش گوی و افشاگر آلام و....

سلام.
پژمان دادا
خیلی خوشحالم بعد مدتها از خر شیطون اومدی پایین و همنوا شدی با دل شاعرت
و شعر بسیار زیبا و ویژه ای که مختص قلم خودت روانه سایت ناب کردی
حالا که خدا پایین نیومد و نمی آید اما اومدن تو را بفال نیک میگیرم و برا این شعر خوب بهت تبریک میکم و این که همیشه شاعر به صحنه شعر و سرودن و نشرش و در میان شعرا بودن بر می گرده اما این استفاده و در گوش خدا گفتن این جمله که قاتل بر می گرده سر.... واقعا یه عطفی بود در این شعر


من بیمارستانی دیوانه ام
بنام افلاطون
که عاشق در پستوی ذهنش
عاشق دختری.....
بسیار عالی بود
و این جور ارائه کردن کار مسبوق به سابقه است
در چند کار قبلی ات هم بود
من دکه روزنامه فروشی...
یا من تیمارستانی....
البته به نظرم میاد توان و قدرت در این نوع سرودن وجمع کردن نهایی کار به این زیبایی عالی است
و چه خوب تنوع بدی در روایت کار و ساختار ودر کل فرم کار
سطر های درخشانی بود حیفم میاد با انتخاب یکی دوسطر باقی کار به سایه بره
شروع زیبای کار با این... اتاق به اتاق تخت به تخت
زیبایی کار با انها وجمع بندی کار خودش نشون میده شاید در ابتدا برا مخاطب وضوحی نیست و لطف کار به همین و این تیز هوشی و شناختن رگ خواب مخاطب که شاعر به خوبی مسلط به این کار
که از تمهیدات شاعر
بخش معرفی خود نام و باقی کار
یا کلیه کلمات بفروشم هم فروختن کلیه به ذهن میاد هم فروش کل کلمات یا ارجاع برون متنی کار ( ترا متنیت) که به داشته های شعر اضافه می کنه و در هماهنگی با شعر
و خیلی موارد دیگه مثل گریه قهقهه !
یا یا دیوانه بودن بیمارستان! و ارام بخش شوریده !
و خیلی موارد دیگه من واقعا قصدم پژمان نوشتن نبود
ولی یه لحظه شعر خوبت مجابم کرد چند سطری را بدون شاید دقت و امادگی بنویسم امیدوارم درحق شعر و شاعر خوبش پژمان عزیز جفا نکرده باشم
به امید خدا دوستان می نویسند و من سر، فرصت می خونم و یاد میگیرم
و انتها تبریک به پژمان عزیز برا سرودن خوب این کار
و مخاطبان سایت خوب ناب که به این صفحه میآیند و می خوانند عرض ادب واحترام دارم
خیلی ممنون و تقدیم همه جمع خوب شعرای عزیز ناب 🌺🌺🌺

سلاااااام پژمان بدری عزیز
عجب سپیدی کلی لذت کردم
امان از جنگ و فقر و ناتمومیشون ...
موفق و سرزنده باشین

این بیمارستان از آنِ خنازیریان نیست.
سلاطونیان و زنانِ پرستارش لازم و ملزومِ عشرتی بی نشاط‌اند

سلام دوست عزیز پژمان جان
الان مطلب مهدی حسنلو رو دیدم ولی نخواندم که مطلبی که مینویسم درجه خلوص بیشتری
داشته باشد
به نظرم شعر تا پیش از واژه آرامبخش ساده است و تنها پرسش این است که شاعر
در حال توصیف نت بالای سر بیمار است یا اگهی چسبیده بر ستون برق مجاور بیمارستان؟ یا هر دو ، موضوع فقر است و این پرسش اهمیتی هم ندارد

اما از ارامبخش شوریده ( از اخلاف مرفئوس) به بعد انگار شعر بر اساس تداعی ( کم و بیش)
پیش میرود که خاصیت شوریدگی است.
مثلا تصور کن که اکواریومی در بیمارستان هست و لاجرم ماهی لجن خواری . صید ترال هم
بی مناسبت نیست که برادران چینی به ان اشتغال دارند
و بعد نژاد زرد و سیاه ( اینجا فقدان مورچه سفید مسئله ایست)
شاید : «چرا چپ چپ نگاه میکنی » به همین خاطر نوشته شده؟

شما تکیه زیادی روی انیمه داشتید و مطالبی که عرض میکنم بدون توجه به انیمه کذایی است
و احتمالا با منظور شما فاصله دارد که مولف کُشی توجیه میکنه
بدون توجه به انیمه تصویر منور و پلکان سنگر و ... تصویر غریبی نیست .
بعد شطحیات ورود ممنوع میرسد که عالی سرودین

واژه های افلاطون و عشق آدم رو یاد عشق افلاطونی میندازه

و صلیب سرخ و نقش مثبت و گاهی مبهمش در وقایع روزگار

زنده باشید

درودهایم تقدیمتان جناب بدری
قلمتان نویسا