درد دل

گـــر تو در دنیا کــــــــردی هر حـــــــوس
عینکت را تو به ســــرعت کن عـــــــوض 
عـــــــینکت روشــــــن گر دنیــــــــــا بود
قــــــاضی هر ماجـــــــــرا تنهـــــــــا بود
هــــــر کــــــجا درد ها به سویت بیشتر
پـــس بـــــــخند بر روی او از پیشتـــــر
در مسیر هـــــــای خـــودت داری دو جا
کن تفکــــــــر که قـــــدیم بـــــودی کجا
گر تو دیدی احمــــد هم کم شعر نوشت
تو بدان در برزخ است نیست در بهشت
گـــر گـــــــرانی در جـــــــهان زیرم کند
حــرف مــــــــردم از خـــودم پیرم کند