مناجات‌نامه

مناجات‌نامه 

الهی
دردمان به که فاش گوییم 
جزتوکه درمانی نیست
وزجورناکسان به که پناه آوریم 
جزتوکه ملجاوپناهگاهی نیست

ای صاحب دولت بی انتها 
ماییم جماعت به گناه مبتلا
نازل کن برماآخرین راهبرومقتدا
ببخشای مارابه شفاعت مصطفی ومرتضی
الها
گفتی بخوانمت
خواندمت
گفتی پیش آی تانشانمت 
زکرمم میان دشتی ازسبزه وگل
آمدم سویت بادلی شکسته ومجروح، آنچنانت
که وعده ام دادی بنشان به لطفت کنارخوانت

الهی 
خسته ایم خسته‌ به راهی
امیدبه نگاهی
گاهی
بگشای زفضل وکرمت گره گشایی 
ازکاربسته وعمربه تاراج رفته ی ما
ای آنکه نیست جزتوسزاوارشاهی
ماییم مشتی رعیت کمترزکاهی
ای جان جهان تنهاتوپناهی
دریاب حال خراب ما
برهان زین سیاهی
ای روشنی بخش دل وجان
تنهاتویی درظلمت شب چشم چراغی 
الهی کاسه ی صبرمان به سرآمد
پیرومرادمان مهدی عج نیامد
اندوهمان طولانیست  جان به لب آمد
به مرحمتت برآرآفتاب حسنت
ای خالق باشکوه  وی بالاترین زهمه درهمه حال سرآمد

یارب
به عنایتت حاجتم ده
امشب حالم دگرگون است
راهم ده
خرابم زلطفت جرعه ای شرابم ده
آنچه عمری به سینه دارم همانم ده...

التماس دعا
بهاالدین داودپور. بامداد 
شب بیست ویک رمضان