حوریا

گفتم : وای که چقدر تنهایم **     گفتی : من که به تو نزدیکم                   گفتم : تو بمن نزدیکی ! من که از تو دورم                                         گفتی : تو راضی شدی به زندگانی دنیا**   تو آرمیدی به آنچه من گفتم        گفتم : ولی دیگران از آیت های تو برخیز اننده شدند !                            گفتی : جایگاه آنان آتش است **   گفتم : روزگار حجر کیی به سرآید ؟      گفتی : گر پاک به نزد من آیی ، نهرها بر تو روان ، خان نعمت بر تو تمام ،         در بهشت باحوریان ***    گفتم : از من بر تو دورود بر تو سلام           من کیی و چگونه به نزد تو می آیم ؟ خوابیده به پهلو ؟ یا نشسته ؟ یاایستاده ؟ ***   گفتی : چون اراده کنم ، روزها چون شب سیاه و شبها چون روز سپید گردنند ! و آن زمان تو از مسرفان دنیا نخواهی بود ،             و روزگار وصل تو هجران نخواهد شد .( سوره یونس آیات هفتم تا چهاردهم)