خدای قافله

🌼بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم🌼

تو را به جان شقایق به من سَری بزنید
که دستِ سردِ تبر  زیرِ سایه ی مرگ است
وَ عشق  در تَک و تای تبسمی ناچیز
شبیهِ کوبه ی طَبلی کج وبَد آهنگ است
***
کلاغ های نشسته به شاخسارِ خزان
کمین به غارتِ برقِ نگاهِ منتظرم
دَر این افولِ طلوعِ سپیده در کابوس
هنوز هم شب و شبها ستاره می شِمُرَم
***
من از همایشِ انکارِ درد می آیم
زِ شب نشینیِ خرچنگ های مردابی
زِ خنجرِ گزِ دندان به شرحه ی جِگرم
زِچشم های پُر از حرف ِ غرقِ بی خوابی
***
نگاه کن تو هنوزم ،خدای قافله ای
اگر چه زخمِ زبان ها لباس پوشیدند
به پیکرِ همه جانم تراشه ی خنجر
مُغارهای دهان خونِ تازه نوشیدند
***
کجای قِصّه نوشته که کوه می ریزد؟
که قدرِ مطلقِ دستانِ تو فروپاشید
که عشق از بدِ تکرارِ حادثه گم شد
رسید روحِ سیاهی به خانه ی خورشید
***
تو ای جوابِ تمامِ سوالهایِ سکوت
نمی رسی به رسیدن ؟چرا نمی آیی؟
اگر هزار سقیفه ولایتت گم شد
برای قلبِ غریبم همیشه مولایی🍀

 

**به شب نشینی خرچنگ های مردابی
چگونه رقص کند ماهی زلال پرست**محمدعلی بهمنی**