مثل باران صاف و ساده
یا سوارم یا پیاده
در هوا بر دوش بادم
در زمین بر جوی و جاده
***
مثل باران بی تکبر
می خورم بر صخره ها سًر
می زنم دل را به موجش
بلکه از اوجش شوم پر
***
مثل باران خیس خیسم
مهربانی را انیسم
روی احساسات گلها
نوشدارو می نویسم
***
مثل باران بَرم دارم
تکیه گاهی گرم دارم
از خوشی سرشارم امّا
از بدیها شرم دارم
***
مثل باران ریشه دارم
ریشه در اندیشه دارم
سالها با عشق شیرین
در درونم تیشه دارم
***
مثل باران در سجودم
غرق در خاکش وجودم
پرکشیدن را به پاکی
از پرستوها ربودم
***
مثل باران تا سُهایم
مملو از یاد خدایم
با زلالی های ذکرم
زردی از دل می زدایم
***
مثل باران بی قرارم
هم به دار و هم به بارم
دست یاران را خدایی
با انارم می فشارم
***
مثل باران دل نهاده
فارغ از فیس و افاده
حظّی از هر آنچه دارم
می برم با حال ساده
***
مثل باران گنج دارم
نرگس و نارنج دارم
وصلت دیرینه ای با
ریشه های رنج دارم
***
مثل باران باز دارم
کبک خوش آواز دارم
بیشه های بی نظیری
تشنه ی پرواز دارم
***
مثل باران حرف دارم
بستگی با برف دارم
در زمستانهای ذهنم
زیستگاهی ژرف دارم
***
مثل باران بار دارم
آن ِ بی آزار دارم
بر بلندیهای ایلم
ابر باران دار دارم
***
مثل باران شور دارم
منبعی از نور دارم
تار گیتارم گواهست
در دلم سنتور دارم
***
مثل باران قند دارم
اترک و اروند دارم
بر لبان بیشماری
لاله ی لبخند دارم
***
مثل باران رنگ دارم
آه خوش آهنگ دارم
عشق به رنگین کمان و
نفرت از نیرنگ دارم
***
مثل باران ساز دارم
سوز در آواز دارم
انتهای بودنم را
باز در آغاز دارم
***
مثل باران راز پوشم
قطره عشقی سخت کوشم
می نهد زنگار دلها
بار سنگینی به دوشم
***
مثل باران تند و تیزم
با پلیدی در ستیزم
کی رسد شعرم به باران !؟
تا به پایش عشق ریزم
قلمتان نویسا