پایانِ راحتی!

آغازِ عشقِ پاکم، پایانِ راحتی بود!
از چشم، خون فشاندن، یا اشک، نوبتی بود!

یک عمر گریه کردم  "چون ابر در بهاران"
چون چشمِ من از اوّل، کلّاً رطوبتی بود!

از من فرار می‌کرد امّا برای چشمم
دیدارِ گاه‌گاهش، توری زیارتی بود!

حالم خراب می‌شد، از برقِ چشم‌هایش
چون شیوهء نگاهش، همواره ضربتی بود!

گاهی خودش برایم، یک خنده سِرو می‌کرد
امّا برادرِ او، بسیار غیرتی بود!

طعمُ لبانِ او را، افسوس حس نکردم
این حسرتی که دارم، از بی‌مهارتی بود!

با کوله‌باری از غم، در سنگلاخِ عمرم
هم‌پای او نبودن، از کم سعادتی بود!

بی ذرّه‌ای محبّت، با طعمِ عشق و ثروت
بینِ من و رقیبم، جنگی نیابتی بود!

در عرصه‌ای که گفتم، من بودم و ریالی
پولِ رقیب امّا، ارزِ رقابتی بود!

طرفی نبستم از عشق، حتّی به خواب زیرا
آن "من" که عاشقش بود، یک مردِ پاپتی بود!

یک کولیِ مزاحم، در شهرِ زور و تزویر
مردی که رفتنش با، حکمِ حکومتی بود!

#محمدعلي_سليماني_مقدم ۲۲-۰۱-۱۴۰۰

😊😊😊