هنوز ۲

غصّهء یک عشقِ بی‌فرجام را دارم هنوز!
عمر رفت و روز و شب، در فکرِ دلدارم هنوز

سال‌هایی رفته‌اند از اوّلین دیدارمان
از شرابِ نابِ چشمانش، نگونسارم هنوز!

تار و پودم را گسست از هم، غمِ بی‌همدمی
شمعِ خودسوزی در ایوانِ شبی تارم هنوز!

بیدِ پیرم، منّت از زخمِ تبرها می‌کشم
چون نهالی، در نگاهِ آن سپیدارم هنوز!

با همه این‌ها سراسر شورم و با اشتیاق
شادم از این که، به عشقِ نوگلی خوارم هنوز!

پایکوبی می‌کنم در جشنِ رویاهای خود
گرچه مانندِ درختی بی بر و بارم هنوز!

با چنین حالی که دارم، بی‌نیاز از دکترم
خوب شد! بیمارِ آن، چشمانِ بیمارم هنوز

می‌پرد شهبازِ اشعارم شبی تا بامِ او
تا که در گوشش بگوید: دوستت دارم هنوز!

#محمدعلی_سليمانی_مقدم ۱۷-۰۴-۱۴۰۲
🌷