سقط

دوستت دارم،
اندوه هزار ساله‌ای ست؛
افسانه‌ی تلخی که در آن
معشوق‌ها خواهند گریست
دوستت دارم،
تاریخ قبیله‌ایست
دردهای استخوانی که چندقلو زاییده
دوستت دارم روی اجاق میجوشد
روی دوشت تاب میخورد
روی موهایم گل کرده
باید به تقویم مراجعه کنم
چه زمانی دوستت داشته‌ام؟
آیادوستت نداشته‌ام؛
که این چنین غمگینم؟!
که چروک‌های پیشانی‌ام را نمی‌شمارم
یا موهای سفیدم به آیینه دهان کجی نمی‌کند!
چگونه دهان باز میکنی
که تاریخ از گوش‌هایم بیرون میزند
دوستت دارم
جنگ‌های طایفه‌ایست
رقص‌های یک کولی‌ست
دوستت نداشته‌ام
و اندوه تمام فرزندهای نداشته
در سینه‌هایم رگ کرده است

#محبوبه_کریمی