شمع خاموش

چه ها میدانی از دردم؟که هم پیمان پاکت هاست
پریشان حالی ام هر دم،دلیلش ترک عادت هاست

چه با دنیای خود کردم !؟که چون پروانه میگردم
به گرد شمع خاموشی که بیمش از حرارت هاست!

تو بر دامان من آهی...شبیه قصه کوتاهی
تورا میخوانمت ای عشق،مدت هاست،مدت هاست

میان بغض شب هایم،پر از ناگفتنی هایم
سفیدی های موهایم که گویای حقیقت هاست

خوشی ها ساده رفتند و..جوانی ها گذشتند و..
و شاید زندگی کردن همین تکرار ساعت هاست

کدام احساس ناخوانده،مرا از قصه ترسانده؟
کدامین خنده از این غمزده جبران حسرت هاست؟

نه من میدانم از امروز،نه تو میدانی از فردا
که در این بازی دنیا،نمیدانیم و حکمت هاست

 

خورشید_میم_الف