خنده ی تلخ من از

درود شاعر بزرگوار،سپاس بیکران از پیام پر مهرتان....زیبا نگاهید،ارتباط با شما دوستان باعث افتخاره برام...مانا باشید❤🙏🙏🙏

درود بر شما،سپاس بیکران از لطفتون،زیبا نگاهید،بله درست میفرمایید من هم هر چه جستجو کردم منبع موثقی یافت نشد،برقرار باشید🙏🙏🙏

درود و سپاس از لطف شما به غزل اینجانب،زیبا نگاهید،فقط یک نکته من هر چی تحقیق کردم موثق پی نبردم که مصرع مورد نظر را کدام شاعر سروده اند...استاد معیری بزرگ این شعر را سروده اند(داغ جانسوز من از خنده ی خونین پیداست،ای بسا خنده که از گریه غم انگیز تر است)به هر روی ممنون از نظر و توجهتون...مانا باشید🙏🙏🙏

بله ای بسا خنده که از گریه غم انگیز ترست
از جناب معیری ست ولی خنده ی تلخ من از گریه غم انگیز تر است

بعد از این عشق به هر عشق جهان میخندم

هر که آرد سخن عشق به میان می خندم

من از آن روز که دلدارم رفت

به هوس بازی این بی خردان می خندم

روزی از عشق دلم سوخت که خاکستر شد

بعد از این سوز به هر سوز جهان می خندم

خنده ی تلخ من از گریه غم انگیزتر است

کارم از گریه گذشته به آن میخندم

شاعر: نامعلوم

من هم شاعر این مصرع رو پیدا نکردم بلکه شعر کاملش رو پیدا کردم

درود بر شما برادر ارجمند،سپاس از لطفتون...خیلی ممنون از نظرتون...پی نوشت ۲ برای این نوشتم که فقط یک توضیحی داده باشم🙏🙏🙏

درود بر شما شاعر بزرگوار و عزیز،نظر لطف شماست،سپاسگزارم برادر،برقرار باشید🙏🙏🙏

درود بر شما،امیدوارم پرچم شعر کلاسیک از نظر فرم و محتوا همیشه برافراشته باشه،سپاس از نظرتون🙏

درود و سپاس از شما دوست عزیز،محبت دارید،مانا باشید🙏🙏🙏

درود بر شما،سپاس از لطفتون،برقرار باشید🙏🙏🙏

درود دوست عزیز،سپاس از شما🙏🙏