حریر منزه هو

حریرِ منزهِ هو
تابنده به باطنِ هور
ربِّ صبورِ نور
لااله الا تو

حالا که سوره‌وُقبله
خطیب‌وُ‌خطبه
تنیده‌ به خون
ایمان در آستانِ لبانت ذبح می‌دارم
بوسه ذکرِ نماز
که شک به یقین
شُبهه به باور بدل ساخته‌ای

من از کسالتِ ظلمت
به آستانِ دستانت پناه‌جسته‌
که اطلسِ نوازش
شفایِ دردِ بی علاج

شب‌چَشمِ صبح‌تن
من از گریزِ عصیان وُ ناسورِ نیران
به درگاهِ شانه‌ات ماوا گزیده
که پرندِ گیسو
التیامِ آهِ سینه‌سوز

بگو هنوز هم می‌توان آیا
فروغ بر شب‌زدگان فاتح داشت؟
بگو هنوز هم
سرخیِ مِی بر فامِ خونآبه پیروز است؟
بگو از اینجا تا پیشگاهِ آزادی
از رخوتِ خواب تا ادراکِ اتحاد
چند لاله‌یِ گلگون فاصله پابرجاست..؟
بگو این تنِ پاره‌پاره چاک‌چاک
هنوز هم آیا
توانِ گلوله خواهد داشت؟

#عارف_اخوان