دردوطن

گاهی دلم جام زهر میخواهد
درفشی بادرددرقلب میخواهد
مرگی بانفرت از جهان بی مروت
آن فشارمضاعف قبرمیخواهد
گاهی کشتی دل بایدغرق شودیکباره
این دل غرق شده رانباید شود چاره
گاهی خانه ای بایدازبن ویران شود
این غم من فقط بامرگ درمان شود
گاهی آتشی بایدسوزاند دل مرا
دوداتش درتاریخ بماند تا انتها
گاهی درخت باوری باتیشه قطع کنند
ازبرای باغ سبزی جان اوراصلب کنند
گاهی انتقام این میگیرد بد باران
سیلی میشودمیبردتبرکافرآسان
گاهی دل باید کارزارجنگ مردان شود
مرگی سختی ازتشنه گی درباران شود
گاهی پرنده آزادهماراعریان کنند
برپیکرنازیین یارتیغ عصیان کنند
گاهی بربدن وطن این ننگ ایمان کشند
روی مغول درپرده تاریخ سیمان کشند
گاهی بجای ابروچشم آدم درمان کنند
چشم راخارج ازگردش دورمیدان کنند