يکشنبه ۲ دی
دوستانِ بد، ز دشمن، دوستان ،جانی ترند شعری از کامیار کریمی
از دفتر سیاه و سفید نوع شعر غزل
ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۱۵ فروردين ۱۳۹۲ ۱۸:۵۵ شماره ثبت ۱۰۸۳۷
بازدید : ۱۸۹۰ | نظرات : ۹
|
آخرین اشعار ناب کامیار کریمی
|
دوستان گاهی ز دشمن بهرِ جان، جانی ترند
گاه حتی مثل حیوان، خوی وحشی میشوند
با نقابی همچو آهــو رام و آرام و خــرام
خام میگردی و چون گرگی دلت را میدرند
مـرغـکـانِ بـی پـری را آب و دانه میدهـی
چون کلاغ،عاری ز چشم و رو به ناگه میپرند
در سخن چون شیر همدوش تو هنگام خطر،
همچو موشی در درون دخمه با سر میدوند
با دل و جان پروراندی همسری را در دمی،
مــار گـشته بیصدا در آسـتینت میخزند
دیگ جوشانی نوید از قلیه بریان میدهند
وانگه آگه ناگهان در آن سرِ سگ میپزند
همچو خونت در شرایین سیل و جاری در بدن
شـیره ی جـانت چو زالـو اندک اندک میمکند
یارِ بدحـالت نه آنـان یـار مالت بوده اند
کرکس و کفتارگونه حال و مالت میبرند
روبهی مانند، مکار و ثناگویت ولی
در خفا با صد دسیسه ریشه ات را میزنند
دوستانِ بد ز دشمن، دوستان، جانی ترند
خرده خرده خشتِ جان چون موریانه میجوند
|
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.