صورت مسئله

درود بر جناب پرناک گرامی
زیبا بود عزیز و لذت بخش✋👏👏🌺

درود بزرگوار
بسیار زیبا و دلنشین بود
سال نو مبارک

سلام و عرض ادب

بسیار زیبا و طبیعت گرا و سنجیده بیان و امیدبخش سرودید



شهر می تکاند
دامنِ خاکی اش را
از زمین خوردن ها
کودکانه
به آغوشِ دهستان می دود.
قناری ها بر مزار گل ها
شعر می خوانند
و درختان به وقتِ نسیمِ عشق
پای چشمه پچ پچ می کنند


روزگاران تان خوش به درخشانی ِ خورشید و چشمه و خنکای نسیم روز جوان و اعیاد پیش رو بر شما مبارک

درود .
در ابتدای شعر خواننده مخصوصا ما ایرانی ها که نوستالژیک هم هستیم با تصویری که اکثر ما با آن رو برو می‌شویم. یعنی همان لباس‌های قدیمی داخل کمد که از آنها خاطره هم دارد روبرو می‌شود
من خودمم معمولا یعنی نود درصد اینگونه هستم
شاید پنج دست کت و شلوار نو (دست نخورده) در کمد داشته باشم ولی نمی‌دانم چرا آن هایی را که قبلا پوشیده ام به نو ترجیح می‌دهم.
و شاید لبخندی نو پیدا کردی ... پیدا کردن همان خاطرات خوشی باشد که از لباس‌های قدیمی در ذهن داریم...

در بخش بعدی که در شعر به آئینه اشاره دارد
پیداکردن چهره ی واقعی خود ماست .
به نظر من همانطور که در جاهای دیگر گفته شده سیرت ما انسانها زیباست ...
پس در آئینه اگر با دقت نگاه کنیم حتما می‌بینیم
که اگر بد بوده ایم .
عمدی نبوده زیراکه سیرت هر انسانی برگرفته از ذات خداست . آئینه حقایق صورت را نشان می‌دهد
و یاد آور گذشت زمان و عمر هم هست.

آرمان جان در مورد دو بخش از شعرت کوتاه نوشتم .
که خاطره انگیز هم بود .
موفق باشید .

.

درودبرشما جناب پرناک
بسیارزیبابود

درود
خجسته میلاد حضرت مهدی
صاحب الزمان ( عج) بر شما
و همه مسلمین جهان
مبارک باد

⚘

درود جناب پرناک
زیبا نگاشتید
پیشاپیش عید نوروز رو به شما و همه ی دوستان تبریک میگم

سلام
بسیارعالی و زیباسرودی بود
درودشاعر بزرگوار

سلام و درود آرمان شعر پرناک
بعضی از تصاویرو دوستداشتم
به به افرین برادر
چند سطر خوب و شاعرانه داشت بطوری که خستگیم دررفت

آرمان جان اعتراض بخشی از وجود من شده و لازمه که باشه. مگه میشه از واقعیتها فرار کرد و چیزی نگفت یا مشکلات رو دیدو سکوت کرد! برای بهار و گل و طبیعت و... وقت زیاده اگه گرفتاری های شب عید و کار زیاد اجازه بده برای نقد شعرت برمیگردم، شرم شلوغه حسابی. اما درکل سپید خوبیه افرین، هربار بیشتر پیشرفت میکنی و این روبجلو بودن در کارات حس میشه.

سلام بر جناب پرناک
عجالتا مطلبی را از فضای مجاز بیاورم و ره خویش گیرم و در انتظار دوستان سپید سرا برای ادای حق مطلب

پراستفاده ترین واژه در چند ماه اخیر بی گمان، کلمۀ «ماسک» است و آن قدر به کار رفته و جا افتاده که نمی توان واژۀ دیگری را به جای آن پیشنهاد کرد.

به گزارش عصر ایران، تصور غالب این است که معادل ماسک در فارسی، «نقاب» است در حالی که نقاب، کل چهره را می پوشاند یا روبنده که معنی دیگری را به ذهن متبادر می کند.در حالی که ماسک، تنها بینی و دهان را می پوشاند نه کل چهره را. معادل های دیگر مانند «دهان بند» یا واژۀ دیگر نیز توهین آمیز به نظر می رسد و به همین خاطر خیلی ها به صرافت استفاده از معادل فارسی نیفتادند و سراغ برابر‌یابی نرفتند.

این چند سطر اما برای آن است که بگوییم ایرانیان باستان برای این منظور از واژۀ «پنام» استفاده می کردند و دوستان من در «پارسی انجمن» نیز همین پیشنهاد را دارند.

جالب است گفته شود در ایران باستان ساختارو تشكیلاتی وجود داشت تا پزشكان از قوانین و دستورهای واحدی پیروی کنند و در رأس این تشکیلات فردی قرار داشت که نقش وزیر بهداشت در زمانۀ ما را ایفا می کرد و به او «دروستبد» می گفتند. به كسانی كه آمار پزشكی می‌گرفتند یا در تاریخچه بیماری‌ها تحقیق می‌كردند نیز «آتروان» گفته می شد.


نکته پیوند دار با موضوع این نوشته اما این است که پزشكان و دستیاران آنان باید هنگام كار با پارچه‌ای تمیز جلوی دهان و بینی خود را می‌بستند و به آن «پنام» می‌گفتند که در واقع، همین ماسک فعلی بود!

دربارۀ رواج واژه های معادل البته دو نکته را باید یادآور شد.
اول این که قبل از رواج در سطح عموم باید این اتفاق بیفتد نه بعد از آن. بهترین مثال کلمۀ «ماهواره» است که قبل از آشنایی مردم با این پدیده ساخته و رایج شد و کمتر کسی کلمه اصلی (سته لایت) -satellite- را به کار می برد. در حالی که چون مردم با «کامپیوتر» آشنا شده بودند اصرار برای جا انداختن «رایانه» جواب نداد خصوصا بعد که «یارانه» مصطلح شد این دو با هم اشتباه گرفته می شد.

نکته یا حال دوم این است که هر چند واژه مصطلح شده باشد اما واژۀ جدید را آن قدررسانه ها و دستگاه های رسمی یا نویسندگان و روزنامه نگاران می توانند به کار ببرند که جای قبلی را بگیرد ولو قبلی مشهور باشد. مثل «پیامک» به جای «اس.ام. اس» یا «یارانه» به جای «سوبسید» . همین طور «همایش» به جای «سمینار» و در دهه ها پیش «پرونده» به جای «دوسیه».

هر چند به نظر می رسد برای جا افتادن واژۀ «پنام» به جای «ماسک» کمی دیر شده باشد اما برای این که تصور نشود معادل فارسی ندارد این اشارات را آوردم.

سلام و احترام آرمان عزیز
زیبایی ها و ظرافت های اثر بسیار است
همان سطر اول دنبال لبخندی در کمد باشیم یا اسکناس یا ماسک، لباس کهنه ،،،،تمام این موارد در تضاد با لبخند هستند با کمی دقت میتوان گرفت منظور را
اینکه لبخند را تقسیم کرده ای بین نو (جدید) و کهنه (قدیم) از ظرافت این ترکیب است ،،،،به راستی که با این اوضاع ترسیمی لبخند های نو گم شده است،،،همه ما با نگاه کردن در آینه یک حس درونمان پیدا میشود یک حس رضایت ،،،اولین قدم برای لبخند
و در ادامه که به زیبایی های اشاره شد که مخاطب می تواند بهانه های لبخند را پیدا کند
و درنهایت بعد از گشت و گذار دوباره با نگاه کردن در اینه میتوان لبخند را پیدا کرد،
باری یک مساله ،،،،، مزار گل ؟؟؟؟؟ برای این شعر بنظر حقیر ترکیب مناسبی نمیتواند باشد و شاید حدس بنده اشتباه بوده است
پیشاپیش عیدتان مبارک ،آوای دلتان شاد

درود بر شما استاد پرناک

عید سعید بر شما مبارک.

درودها جناب پرناک،شعری ظریف و پرداختی جذاب خواندم از قلم شیوای تان، سال نو بر شما مبارک

سلام آرمان جان به وحود شاعرانی چون شما افتخار میکنم تک تک اشعارت را خواندم و دوست داشتم

بار دیگر،درخت سال در انتظار بهار، شکوفه هایش را وعده بارورشدن می دهد.آیا همه چیز نو خواهد شد؟ آیا همه چیز دوباره می روید؟
دوستی ها باران دیده اند و آفتاب تیز،اما اینک دنبال شکوفا شدن هستند .برگ های روزگار روزی تمام خواهد شد و من مفتخر هستم از اینکه با عزیزان سال جدید را با سین های سلامتی و سعادت شروع خواهم کرد.
آرزوهایم را به بهار خواهم گفت تا اجابت خواسته ها در مسیر باران، موفقیت را به دوستانم نیز عطاکند.به راستی که سعادت ،داشتن بزرگوارانی است که اخلاق ،ادب،معرفت،احترام و دانش را به جوهره ی زندگی می چکانند و من همیشه مسرور و مسعود از داشتن عزیزانی چون شما.

با تقدیم احترام

مسعود آزادبخت

سال ۱۴۰۱ مبارک

🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🌹🌹🌹🌹🌹
🌹🌹🌹🌹
🌹🌹🌹
🌹🌹
🌹

سلام ودرود عرض ادب استاد ارجمند جناب پرناک عزیز و
بزرگوار
بسیار عالی ودل نشین و
خیلی جالب وزیبا بود



سال نو وعید سعید برشما مبارک باشد انشاالله
به خوشی وسلامتی آمین یا رب العالمین

شهر می تکاند

دامنِ خاکی اش را

از زمین خوردن ها

کودکانه

به آغوشِ دهستان می دود.

قناری ها بر مزار گل ها

شعر می خوانند

و درختان به وقتِ نسیمِ عشق

پای چشمه پچ پچ می کنند

سپید زیبایی را قلم زدید جناب پرناک عزیز
درودها برشما قلمتون ماندگار
نوروزتان خجسته 🌺🌺❤❤

درود و مهر ادیب گرانقدر بسیار عالی

درود فراوان تقدیم شما جناب پرناک
یکبار دیگر
به آینه نگاه کن
صورت مسئله آنقدرهم پیچیده نیست...

به وقت تحویل
دسته گل ها
دست منتظران را محکم تر گرفته اند
و قطارهای قد کشیده ی آرزو
برای دستبوسی به ایستگاهشان باز گشته اند

درودها جناب پرناک
پیشاپیش نوروزتان خجسته

شهر می تکاند
دامنِ خاکی اش را
از زمین خوردن ها
کودکانه
به آغوشِ دهستان می دود.
قناری ها بر مزار گل ها
شعر می خوانند
و درختان به وقتِ نسیمِ عشق
پای چشمه پچ پچ می کنند


درود جناب شاعر
این قسمت بسیار شاعرانه بود
مرحبا
تقدیمتان