دیوانه کرده موج مویت روسری‌ ها را

سلام به سایت شعرناب خوش امدید اما بعد .. لطفا راحب شعر ارسایتان و شعر جناب اقا مهدی فرجی برای ما و دوستان توضیح دهید.

انداختی از سکه، بازار پری ها را
بشمار وقتی می پرانی مشتری ها را

دامن طلای در تلاطم! این همه دل را
در سادگی هم می بری واکن زری ها را

یک طاقه ابر از آسمان بردار و از سَروی
سوزن کن و نخ کن تمام روسری ها را

رختی بپوش از ابر و رویا و کتابی کن
آیین شوخی ها و رسم دلبری ها را

مقصود شو دیوان به دیوان انوری ها را
از گور برخیزان به صف کن عنصری ها را

بی سکّه هم سازند و همراهند و هم سفره
معشوق بازیّ و شکار و مِی خوری ها را

می، می بیاور هی بیاور کِی سرم داغی
ساقی عطش دارم رها کن مشتری ها را

امشب در این مِیْخانه ی بی خواب، چشمی کو
تا مثل من رنگین ببیند گچ بُری ها را؟

داغم چراغم، خامشی دور از شب انگور
حالا که دارم بر سر افسر سروری ها را

مستم! بده پیمانه ها را پُر تَرَک دستم
لولم، ملولم، لب به لب کن آخری ها را

خوابم، خرابم، هر دو چشمم خفته در بستر
تیمار کن یارا! خمارا! بستری ها را!

لب هام نمناک است و عطر بوسه ام سرخ است
ساقی بیا این وَر رها کن آن وری ها را
شعر از: مهدی فرجی

سلام،خوش آمدید
گاهی پیش میاد شعری می خونیم و باب پسندمون هست ،اونقدرکه دوست داریم طبع آزمایی کنیم با همون وزن و ردیف و قافیه که به این کار استقبال می گویند
و همین ممکنه قدمی نو برای شاعر شدن باشد
تا وقتی که جنبه آموزش داشته باشه و یا حتی صرفا علاقه به وزن و قافیه همان شاعر (البته به تعداد محدود) ایراد محسوب نمیشه
اما وقتی بارها این استقبال صورت میگیرد معمولا نشانه ی ضعف شاعر هست و...
اما شما تازه وارد شدید با شعری زیبا که بهتر بود یاد می کردید این شعر استقبالی از فلان شاعر است که باز هم جای ویرایش دارید و می توانید ذکر کنید در زیر شعر
البته من شاگردی هستم در محضر شاعران محترم سایت و برای یادگیری سعی میکنم فعال باشم
امیدوارم اشعار دیگرتون رو در کمال زیبایی و صداقت بخوانم
موفق باشید
و البته عذرخواهی می کنم که در محضر بزرگان ،سکوت نکرده و نظری نگاشتم
وباید بگم نیتم این بود شاعر تازه وارد احساس پریشانی نکند و ...منتظر بودم بزرگان سایت راهنمایی بهتری کنند اما خب من آنقدرها هم صبور نیستم 😊

سلام و احترام
مهربانو کاسیانی جسارت و نکات لازم را درست نگاشتید ،
اما بعد راجع به پریشانی،باید دانست مقصود طرف را،،،،
تیزبینی و ورود مدیریت سایت در حیطه وظایفشان بنظر برای جلوگیری از هجمه علیه سایت است
چرا که اگر مدیر سکوت کند متهم میشود ،دقیقا زمان ورودشان بسیار به جا و نکته سنجانه است .گاهی باید تلنگر زد نه با خواب زدگی برای پریشان نشدن طرف،
با تقدیم احترام

درود وعرض ادب خدمت ادیبان
اول اینکه باید تاریخ دو سروده رو نگاه کنیم اگرچه شاعر بنامی سروده باشه
ومتاسفانه
اینکه رسم شده در گروههای مجازی بداهه سرایی انجام میشود که مدیر برنامه یک بیت را از شاعری بعنوان مطلع انتخاب می کند و از بداهه سراها می خواد با رعایت شرایط آن بداهه بگویند این کار اشکال ندارد اما درجا دهها غزل خلق میشه که از اصل بمراتب ضعیف ترند برای اینکه اصالت و فخامت شعر اصلی از بین نرود شاعران بداهه سرا موظفند اشاره کنند که این شعر بداهه سرایی از مطلع شعر فلان شاعر است .
واینکه وزن ردیف و قافیه متعلق به کسی نیست همه آزادند که در هر وزن و ردیف و قافیه ای شعر بگویند درصورتی که شعر دوم بمراتب قویتر از شعر اول باشد و شاعر دوم واقعا از شعر اول اطلاعی نداشته باشد که توارد در اصل شعر می باشد یعنی هر دو شاعر بدون اطلاع از کار هم توی یک وزن و ردیف و قافیه شعر گفته اند همانطوری که دوستان اشاره کردند
فکر کنم شعر جناب فرجی سال 89یا 90 سروده باشه
حتما دوست شاعرمون دلیلی برای این سروده دارند

درود و احترام خدمت اعضای محترم سایت شعر، بنده این شعر را برای تولد عزیزی سرودم و آن موقع از شعر جناب فرجی اطلاع نداشتم. درست نیست بدون شنیدن نظر شاعر یک طرفه به قاضی بروید و به او بتازید. اینکه جناب فرجی شاعر شناخته شده‌ای هستند دلیل نمی‌شود هرکه شعری شبیه شعر ایشان سرود -آن هم بی‌اطلاع- مقلد ایشان است. یک طرفه رفتن به قاضی اصولاً از خصوصیات ما ایرانی هاست. دیگر اینکه یاد بگیریم هرکه سخنی را شروع کرد الزامی ندارد پی‌اش را بگیریم و بی‌خود ادامه دهیم، این یعنی تقلید. شما وقتی سخن کسی را نشنیده‌اید هنوز، اصلأ درست نیست به او خطاکار یا صفاتی از قبیل ببندید. یکی از دلایلی که بنده از نقد متنفرم این است که همیشه عده‌ای -مخاطب خاصی ندارم الآن- که بویی از آن موضوع نبرده‌اند -خواه ادبیات خواه هر چیز دیگر- به نقد برمی‌خیزند در حالی که اصولاً از مرحله پرتند.

سلام و درود جناب کاملی
خوش آمدید 🌼🌹

سلام
سوختن در آتش خویشتن را خواهان باش
بی خاکستر شدن کی نو توانی شد؟!
(فردریش نیچه - چنین گفت زرتشت)

مقصود شو دیوان به دیوان انوری ها را
از گور برخیزان به صف کن عنصری ها را