پدر

پدر
ای پدر حرف نو نیاوردم/ مردها در مسیر نامردی
ای پدر انتهای رنج کجاست/ تو که هر بار آس آوردی
شعر گفتم شایدم این درد/ اندکی التیام و بهبودی
ای که بار امانتت بسیار/ صبر من در حدود نابودی
بود همراه زادنم بهرام / کی برآید طلوع مسعودی
بار برگیر گُرده ام زخم است/ چون که از ما نماند جز دودی
ای پدر از توام گریزی نیست/ با من آن کُن که لایقش بودی
#تقدیم به استاد سعید خاکستر