زن

زمان می ایستد درنگ میکند
نام زن بادها را سرکش
موجهارا رقصنده
آسمان را پربار
و زمین را شکوفا از طبیعت میکند...

بگمانم زن ها همان هایی که شب را بربالینِ
معشوقه خود به خوابِ رویاهایشان میپردازند
همان هایی که دستی میشوند برای تکیه گاه همسرانشان
و یا دستی برای حفظ فرزندانشان
و نجوایی برای آوازِ رضایتشان از رابطه و زندگیشان...
زن ها هم میتوانند آوازباشند
هم رقص
هم لبخند
آنها همانند خورشید می تابند بر تاریکی های زندگیشان و نوری از معجزه می شوند بر ناخوشی ها
زن روحش لطیف و ندایش بسیار مقدس است
او را ناظر شدن عبادت است
چشمان بینا میتوانند زیباییِ درونِ هر زن را تصویری زیبا برچهره و سخنی دلنشین بر صوت صدایشان کند...