سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 5 آذر 1403
  • روز بسيج مستضعفين، تشكيل بسيج مستضعفين به فرمان حضرت امام خميني -ره-، 1358 هـ ش
24 جمادى الأولى 1446
    Monday 25 Nov 2024
      مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

      دوشنبه ۵ آذر

      وداع

      شعری از

      مجید ابتدایی(شمع)

       از دفتر باورِ مَخملِ عشق نوع شعر نیمائی
      ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۶ آبان ۱۴۰۰ ۲۰:۳۶ شماره ثبت ۱۰۴۲۸۷
        بازدید : ۴۸۶   |    نظرات : ۳
      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      آخرین اشعار ناب مجید ابتدایی(شمع)

      تو می رفتی و من،  بر خویش لرزیدم
      تو می رفتی و من، از غیظ خندیدم
      ندانستم چرا؟
      آیا برای چه؟
      ‏به لب ای کاش
       بر دل حسرتی غم گونه، ترسیدم
      چه لبخندی و چه ترسی
      چه ای  کاشی
      چو بغضِ یک نُت گمگشته
       در سیلی چنگِ مطربی عاشق
      تو اشکِ کودکی گریان و بی بابا
      که در سرمای پاییزی
      به پستویی پناه آرد
      و اندر حسرتِ
      یک دستِ گرمِ مهر آلودِ محبت خیز
      درونِ حوضِ نقاشیِ وهمِ خویش
      تنش را،  با نوازش های عشقِ گرم دلداری
       بشوید باز
      تو می رفتی و من،  اندوه می خوردم
      خیالی خنده آور،  رفتنت را برد  از یادم
      برای لحظه ای کوتاه
      تو می رفتی
      به زیر گام هایت
      برگ‌خشک آرزویم
      نوبهارِ سبزی دیروز را،  فریاد می زد
      خُرد می شد آرزویم
       وای
      اما تو
      نگاهِ سردِ تنها را
      زِ بعد رفتنت، هرگز
       نمی بینی
      نمی خوانی
      شنیدن را،  توانت نیست
      و پندارم،  خیالت نیست
      مرا اینسان‌، رها کردن
      رسول نور آزادی
      رسول روح خوشبختی
      تو می رفتی و من،  از غیظ خندیدم
      خدایا، من چه می دیدم
      گُل پژمرده ام را،  سرد و خون آلود
      و چشمانش،  چه بارانی
      کنارش،  جانمازی بود قرآنی
      نگاهِ خشک و  عریانش
       به روی قبله تن ساییده بود آرام
      تو گویی،  با خدایش گفتگوها داشت پنهانی
      تو گویی قبل رفتن شکوه ها کرد،  زین مسلمانی
      تو گویی با خدایش راز می گفت
      داد  می زد
      از این نامردمی ها کینه ها فریاد می زد
      خدایا،  من چه می‌دیدم
      اتاقش ضجه می زد
      وای از غربت
      و من،  از غیظ خندیدم
      الا استاد
      ای مرد حقیقت ها
      مرا خواندی به پابوست
      و رفتی،  چون معمّایی
      مرا باور نبود،  این گونه تنهایی
      به سان خار،  در چشمت
      به سان بار،  بَر کولت
      از این تهمت
       به خود پیچیدی و رفتی
      چنان،  بیداد نامردان
      تو را آواره کرد و کُشت
      که من،  این سایه خواهانت
      مرا از خاطرت بردی
      رها کردی مرا اینسان
      مرا آسان رها کردی
      چه دیدی زیر مسلمانی امروزی
      که در بستی به روی خود
      و رفتی چون معمّایی
      مرا باور نبود اینگونه تنهایی
      رسول نور خوشبختی
      رسول روح آزادی
      تو میرفتی و من،  از غیظ خندیدم
       
       
      ۱
      اشتراک گذاری این شعر
      ۸ شاعر این شعر را خوانده اند

      فاطمه گودرزی

      ،

      عباسعلی استکی(چشمه)

       ،

      مدیر ویراستاری

       ،

      امين آزادبخت

       ،

      ایمان اسماعیلی (راجی)

       ،

      سلمان مولایی

      ،

      مهدی سلیمانیان(پژمان)

       ،

      محمد باقر انصاری دزفولی

      نقدها و نظرات
      عباسعلی استکی(چشمه)
      عباسعلی استکی(چشمه)
      شنبه ۸ آبان ۱۴۰۰ ۱۵:۰۹
      درود بزرگوار
      بسیار زیبا و غمگین بود
      خوش آهنگ
      احتمالا در سوک عزیزی سروده شده
      روحش شاد خندانک
      فاطمه گودرزی
      فاطمه گودرزی
      شنبه ۸ آبان ۱۴۰۰ ۰۱:۰۲
      سلام و درود بر شما
      شعر زیبایی بود
      و در کمال سادگی حرفها در خود داشت
      احساس را زیبا با خود همراه میکرد و تصاویری قابل لمس داشت
      درودتان باد خندانک خندانک خندانک
      خندانک خندانک خندانک خندانک
      محمد باقر انصاری دزفولی
      محمد باقر انصاری دزفولی
      سه شنبه ۱۱ آبان ۱۴۰۰ ۱۰:۰۲
      سلام بزرگوار
      طبعتان جوشا
      هزاران درودتان باد
      خندانک خندانک خندانک
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس) زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
      ۲۳ دقیقه پیش       زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس) زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
      ۱۶ ساعت پیش       مهرداد مانا مهرداد مانا
      ۳ روز پیش       ابراهیم هداوند ابراهیم هداوند
      ۴ روز پیش       طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
      ۵ روز پیش       محمد رضا خوشرو (مریخ) محمد رضا خوشرو (مریخ)
      ۵ روز پیش       علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
      ۵ روز پیش

      نظرات

      مشاعره

      میر حسین سعیدی

      ما سر ز تن و دل ز جهان رسته و مستیم ااا بر زلف چلیپا دل خود بسته شکستیم ااا نزدیک دل شکسته شد منزل آن یار ااا در دل دل خود شکسته هستیم
      نادر امینی (امین)

      مستیم وزنیم دف چو دوعالم همه عشق است رقصیم وبنوشیم زقدح می که فرزانه عشقیم دیوانگی عبد همه پرتو ذات است یاهو کنیم برهنه گیتی چو دردانه عشقیم
      میر حسین سعیدی

      دیوانه ترین لایق دیوانه ی عشقیم ااا هویی به دل دف شده دردانه ی عشقیم
      المیرا قربانی

      من بخوانم تو سر تکان بدهی اا تو بخوانی دلم تکان بخورد
      نادر امینی (امین)

      من خزانم تو بهار تومث سبزی رویایی دشتی من مث برگهای زردم که به دشت می ریزند تو مث ململ نازک من مث برگهای خشکیده رو زمین تو شروع زندگی اما من شروع مردنم هردومون جلوه ربیم که فنا می شویم

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      1