کوچه ی رویایی

کوچه ی رویایی

هر شب از کوچه ی رویایی او می گذرم
گرچه عمری است که او رفته نداده خبرم
یاد آن روز که از پشت همان پنجره اش
با نگاهش دل من برد و جنون زد به سرم

دل من در تپش آمد وَ شدم خیره به او
لحظه‌ای خوشتر از آن نیست مرا در نظرم
مدتی وعده ی دیدار من و او شده بود
کوچه و پنجره و من که از آن رهگذرم

بین ما عشق و وفای ابدی بود و شبی
گفتم این شام سیه کی رَوَد آید سحرم
از بد حادثه و بخت سیاهم یک شب
رفت از آن کوچه و آتش زده بر این جگرم

آن همه عهد و وفای من و او رفت به باد
رفت و من پشت همان پنجره اش منتظرم
حسرت یک خبر از او و خداحافظی اش
در دلم ماند و از آن شب همه شب دربدرم

شده اکنون که" هزار و یک "مین شعر و غزل
غزلی نیست که خیسش نکند چشم ترم

*دکلمه این غزل را می توانید باصدای خانم بدری عسکری بشنوید