کفرگویم یا شکر

""کفر گویم یا شکر""

من آن کوهم مثل صخره 
پر از مهرم مثل بارون 
من انسانم پر از احساس 
ولی با این همه عادت 
فلک کرده مرا غارت 
نمیدانم دعا گویم یا خوانم
برای طفل درگیرم 
ولی بی پرده میگویم 
خداوندا اگر شکرت کنم ،
بنده حقم 
خداوندا اگر از صبح تا انتهای شب ،
برایت قامتی بندم 
و در آخر نمی بینم منم جزئی از بندگان صالحت هستم ،
نمیدانم کفر گویم ،شکر گویم و یا اصلا تو را نادیده بنگارم،
به هنگامی رجوع کردم به قلبم گفت :برو فریاد را در آسمان پر کن ،
هرآنچه در گلو داری بریز بیرون و حقت را طلب کن ،
حق را گیرند ،آنرا نمیدهند،
به ناگهان عقل فریاد زد :ای نادان 
خداوند خود میداند صلاحت چیست ؟؟

تو بنشین و تماشا کن ./

بابک قدمی وارياني "ققنوس"

چهارشنبه 1400/07/07 هجری خورشیدی