دریغ

بدون هیچ دلیل خاصی شدی علت
یعنی مِن بعد کلاً انسان انسانیت از یادش رفت
میگذره تک تکِ این دقایق بد
حتی اگه سبز بشه کل زمینت میوه ای نمیشه نصیبت بازم آخر فصل
جوره با منطق
با اینکه ممکنه باشه باورش سخت
اسبی که تو مسابقه‌ نمیدوعه بهتره راحتش کرد
آدما بهشت زیر پاشو میدن به سینه و بکارتش اشک
زوده واست که پاک بشه دامنت از گناه و عصمت
دریغ از یک قطره ی اشک
برای پریدن از این خاک باید اول از جاذبه کند
اما برای جذابیت داره کاری میکنه این مخلوق
که حتی هه... عجیبه برای خالقش هم
آسوده خواهه، دوست داره که بشه همه چی آماده با یه بشکن
این حال نداره راه بره
تو هرچی سده توی راهه بشکن
باشه عشق است
اگر حوصله اش سر بره هم که شاهرگش هست
این یعنی به درد نخور
نمیشه ارزشش باورش هم