ناسپاس

                                          ناسپاس

تا زمانیکه سرند واقعی در جامعه فعال بود
                        آن چنان که هر کسی بی بار ، بی اقبال بود هرکسی با رنج و کوشش ، صاحب سرمایه بود 
              بی‌ مشقت آدم دارا شدن، بی منطق و ابطال بود ناگهان پلکی به هم، تسخیر شد این سرزمین
                  صاحبانش در اسارت ، چون‌ هدف اشغال  بود هیچ قانونی و نظمی کشورم حاکم نشد 
                   با تجاوز , غارت و فقر تفکر حاصل غربال بود  حاکمان مستبد را شد همین مردم نماد دشمنی 
                      حبس، آزار و به کشتن هم بر این منوال بود مردمان زشت پنداری ادای صاحبان سرزمین 
                 ناسپاسی، بی مرامی ها دلیل واضح اشکال بود مردمانی ظاهراً دیندار، اما خالی از انسانیت 
               قلب های سنگی ما باعثش در خاتمه، اغفال بود 

  سروده شده توسط ادریس علیزاده 

پانزدهم شهریور ۱۴۰۰