که شانه هایم کنار تو تیر میکشند

که شانه هایم گاهی کنار تو تیر میکشند
نگاهت بی پایان بود
به مسیری که نبود
و راهی که جایی نداشت
در ماورای رویایی که حقیقت نداشت...
چه ساده از نگاهت سخن گفتی
وقتی رسیده بودم به آخرین واژه افکارم
نگاهت مرا به پایان دنیایم رساند
اما هنوز با چشمانت میخندیدم
فریاد میکشیدم از سر سرخوشی
کنار خندیدنت به دیوانگی هایم
تو را ادامه خواهم داد باور کن!
سوای همه دل مشغولی هایم.