ما کجا اینجا کجا

سلام محسن ابراهیمی عزیز
درود بر تو
غزل زیباییست و البته به گمانم در کیفیت ارسالیهای اخیرت نبود.مقداری عدم وسواس در انتخاب واژه ،بُرندگی ِ این شعر را تقلیل داده.به همین کلی گویی بسنده میکنم که گمانم تبدیل به شاعری شده ای که ف ِ را نشنیده تا فرحزاد میرود🌺🌺🌺🌺
👏👏👏👏

سلام محسن جان غریب

قلمتان نویسا

زیبا بود و عالی لذت بردم


💯💯💯💯💯💯💯

درود بزرگوار
غزلی ناب و زیبا بود
موفق باشید

سلام و درود .
شعری مبتنی بر مشکلات جامعه
با کلماتی زیبا و ابیاتی موزون
من به این نوع اشعار اشعار شکوائیه می‌گویم

با ریتمی زیبا.
مخصوصا در این قسمت.
چشم ما شب خیره میشد سوی سقف آرزو

زیبا بود .

فقط مطلبی جسارتا

روز ما با یک غروب خسته .......می آید ......به سر
چون گِله از زمان حال است.
ولی شما فرموده اید ........می آمد........
که زمان گذشته است.
و معمولا ما ایرانی ها چون نوستالژیک هستیم

همیشه گذشته برایمان الگویی زیبا بوده .
تعداد کشور های نوستالژیک دنیا تا جایی که من مطالعه داشته ام
و در ذهن دارم.
ایران......آلمان......فرانسه......ایتالیا..... .
و یکی دو کشور دیگر که الان در ذهن ندارم...
پر حرفی شد ببخشید

در پناه حق..

منو این همه خوشبختی......!
سلام بر محسن عزیز.دوست خوبم.شاعر مهربان
میخواستم متنی بلند با رنگی سبز بنویسم ولی دیدم ستون نقدها را زیاد گرفته ام که این صحیح نیست
پس سخن کوتاه میکنم و به مبلغ می افزایم!
چند روز قبل گفتم عدم وسواس در واژه گزینی، ایرادیست که به شعرت وارد میکنم.
و در پاسخ گفتید که نه، وسواس دارم .
بله میدانم،یعنی تا هدفت را از ارسال شعر در سایت گفتی که همان ویرایش و تبدیل به احسن کردن است کاملا مشخص است که وسواس خوبی داری بر کارت.
منتها وسواسی که من از آن صحبت کردم قدری با آنچه در ذهنت هست متفاوت است.
منظورم از وسواس چند بار خواندن و اصلاح کردن و ویرایش نیست لزوما
منظورم وسواس در نوع نگاه به مفهوم بیان شده و انتخاب واژه هاییست که حالت عمل و عکس العملی مصرع ها را در پی دارد .
به همین جهت بنظرم در این زمینه آنچنان که شایسته ی شعر توست قدم بر نداشتی در این شعر خاص.
کما اینکه به وضوح تکرار گاها بی اثر و ثمر " ما" که جناب آزادبخت هم بدان اشاره کردند عارضه ایست که شعرت را رنجور کرده.ولی من وجود از این بیشترش را هم عیب نمیدانم به شرطی که نیاز واقعیمان به ضمیر " ما" اثبات شده باشد .مثل مثنوی هفتاد من ِ مولوی که در آن ۷۰ بار از من استفاده شده!
وقتی لپ کلامت در این شعر حول محوری مشخص میچرخد:
برایم عجیب است،روزی آنچنان دور از تو (آن کجا)
و اکنون اینچنین داشتن لذت بخشت را( این کجا)

خوب سرفصل مشخص است ولی آیا نمیشد تمیز تر و هماهنگ تر وارد شد؟
نمیشد جوری پرداخت کرد که در هر بیت مصرع اول حرف آن کجا را بزند( با ضمیر من) و مصرع دوم حرف این کجا را با ضمیر ما؟
نه اینکه حتما این دو ضمیر باشد.یعنی مصرع اول اشاره به تک بودنت باشد و مصرع دوم اشاره به ما شدنت.اینگونه از تکرار ما جلوگیری میشد و احتمالا به گمانم شعر خوش بیان تر میشد.البته در بیت اول اینکه هر دو مصرع به شرایط زیبای زمان حال میپردازد خوب است.
ولی برای نمونه دو بیت اولت را میگذارم و با وسواسی که منظورم است ویرایش میکنم و با همین مثال امیدوارم لپ کلامم را برسانم
دوبیت اول شما
نیمه‌شب دیوانه بازی ها کجا وما کجا؟!
ما وبی پروا چنین بوسیدنِ لبها کجا؟!
ما ویک عمری هزاران حسرتُ اما اگر
این شب مهتابیُ موسیقیِ دریا کجا
و با ویرایش

نیمه شب دیوانه بازیها کجا وُ ما کجا؟!
غرق در آغوش وُ بی پروایی ِ لبها کجا؟!
مانده بودم در" سکوت" وُ "ظلمت ِ" اما اگر
این "شب ِ مهتابی "و "موسیقی ِ "دریا کجا؟!

با این ویرایش( که البته نباید ویرایش تو باشد چون خودت ده برابر بهتر از من ویرایش میکنی )چند اتفاق می افتد
۱. دو عدد " ما" حذف میشود
۲.برای شب مهتابی و موسیقی که در مصرع ۴ داری حالتی عمل عکس العملی در مصرع ۳ با سکوت و ظلمت بوجود میاید که تضادی به گمانم دلنشین است
سکوت/موسیقی
ظلمت/شب مهتابی
۳.مصرع سومت اندکی شاعرانه تر میشود و از حالت یک جمله ی خبری به جمله ای تقریبا شاعرانه بدل میشود که در آن( اما اگر ) را به سکوت و ظلمت تشبیه میکنی

این دوبیت را برای نمونه تحلیل کردم و اگر مجال داشتم همه ی شعرت را با اشتیاق تحلیل میکردم.
خواستم بگویم، سعیم بر این است که نظرم بر روی اشعار ِ شاعرانی که بهشان تعلق خاطر بیشتری دارم دقیق تر باشد.
🌺🌺🌺

سلام و درود و احسنت بر شما
جناب ابراهیمیِ گل

درود جناب ابراهیمی عزیز

راستش دنبال مابقی شعر مانده ام و فکر کنم زیبایی این شعر را در نیمه راه رها کردی و مخاطب را تشنه گذاشته ای

خیلی لذت بردم
ممنون از سروده زیبا و دستت همچنان به آفرینش زیبایی توانا

درودتان باد
زیبا خواندمت
سبز بمانید و سبز بسرایید
زیبا بود و روح نواز

بداهه ای تقدیم شعر زیبای شما شاعر و ادیب بزرگوار
در دل فرحی افتاد
از خواندن شعرایت
من مست و غزل خوانم
در گوشه‎ی ایوانت

درود بر جناب ابراهیمی بزرگوار
بسیار زیبا سرودید
قلمتان سبز

سلام
اشعار گرم و عاشقانه زیبایی است شاید کمتر کسی امروزه اینگونه با انرژی و باامید و عاشقانه بسراید
و خوشحالم از بودنت
بابت تاخیر پوزش دوست نازنین و دوست داشتنی ام

درود جناب ابراهیمی گرامی
زیبا قلم زده‌اید
قلمتان همواره رقصان

ما ویک عمری هزاران حسرتُ اما اگر
این شب مهتابیُ موسیقیِ دریا کجا

________

سلام و درود جناب ابراهیمی گرانقدر
زیبا و دلنشین بود سروده تان لذت بردم

انشالله هرکجا هستید شاد و تندرست باشید

به سخنان جناب عزیزیان موافقم
درود بر شما بزرگوار جناب غریب

درود بر شما
بااحساس و زیباست
قلمتان ماندگار

سلام و احترام محسن خان عزیز و دوست داشتنی
شعری زیبا بود
درود برتو
مستقیم اشاره میکنم به استفاده بیش از حد کلمه (ما)
و البته استفاده از اثر (این کجا و آن کجا )
بنظرم قدرت شما در سرایش شعر بیشتر از آن است که خودتان صاحب یک امضاو نو آوری نباشید
درودتان

درود های فراوان جناب ابراهیمی ادیب فاضل و گرانقدر
بسیار شیوا و دلنشین
دستمریزاد
قلمتان مانا
در پناه حق
🌷🌷🌷

سلام و درود به جناب ابراهیمیِ غزل سرا
بازهم غزلی ناب از چشمه ی قلمتان تراوید تا دل برباید
مثل همیشه خوب ،مثل همیشه زیبا و مثل همیشه روان
احسنت و خدا قوت

روزِ ما با یک غروبِ خسته می آمد به سر
ما و مستی تا طلوعِ روشنِ فردا کجا

درودهای بی‌کران خدمت شما ادیب بزرگوار
چقدر خوب بود شعرتون
لذت بردم از خوندنش عزیز بزرگوار

ان‌شاءالله که حال دلتون خوب باشه و بهترین‌ها سهم دل شما باشه

سلام و عرض ادب جناب ابراهیمی گرانقدر
خیلی زیبا سرودید مثل همیشه ناب بود
درود بر رقص قلمتون
در پناه حق باشید

درود بر شما قلمتان پایدار

درود بر شما بزرگوار وادیب فرهیخته
بسیار زیبا چون همیشه
دستمریزاد
مانا قلم توانمندتان

عاشقانه ی زیبایی بود

درودها برشما جناب ابراهیمی عزیز وگرانقدر
قلمتون ماندگار

سلام و درود، خدا قوت،
افغانستان، ایران خاوری، زیر چکمه های طالبان ابوسفیانی قرار دارد و حالا که ما، بُهت زده، سوختن سرزمین مولانا و خواجه عبدالله انصاری، سرزمین جگرگوشه ی فرهنگی خود را تماشا می کنیم، ای کاش دست کم، هریک، سروده ای در تسلیت به افغانستان بپردازیم و در این عاشورای حسینی، زینب وار، هِلهِله های یزیدیان زمان را خُنثی کنیم.
تقدیم به افغانستان مظلوم، تقدیم به جبهه ی ضد نادانی سترگ (آن هم به نام مقدس اسلام) و تقدیم به شما:

شرمنده ام که باز گرفتار می شوی
شرمنده ام که مَطلع خونبار می شوی

شرمنده ام که مهر نمی خوانَدَت به مهر
هم بی نگاهِ ماهِ مددکار می شوی

شرمنده ام از این همه تنهایی و غمت
شرمنده ام که فتنه ی اَشرار می شوی

افسوس! باغ پارسیِ پارسا سرِشت!
پوشیده از کلاغ سیَهکار می شوی

همسایه، هم تبار، هم آواز، هم نَشیب!
دشتی که رو به دلهُره، هموار می شوی

خاکِ فغان زده که به تاراج...! صبر کن
چندی اسیرِ طالبِ آزار می شوی

این بوف ها به طالعِ فردا نمی رسند
سیمرغ وار جلوه ی اسرار می شوی

آرام باش یوسف معصوم بی پناه!
فرمانروای مردم بازار می شوی.
#محمدعلی_رضاپور

سلام و درود جناب ابراهیمی عزیز
ما ویک عمری هزاران حسرتُ اما اگر
این شب مهتابیُ موسیقیِ دریا کجا
غزل زیبایی سرودید لذت بردم از خواندنش رفیق
تسلیت ایام
زنده باشی و پاینده دوست من

سلام ودرود
دلنشین و زیبا بود جناب ابراهیمی
دستمریزاد

درود مهرداد جان عزیز استاد و حامی همیشگیم
در ابتدا باید بگویم که مطمئنم این شعر آنجور که باید وشاید نتوانسته به مقصد برسد که این صد درصد برمی گردد به شاعر شعر که حتما خوب از پسش برنیامده و زخمی و رنجور به مقصد رسیده.
خودت میدانی مهرداد جان که از نقدهایت کمال استفاده را می برم و در این شعر هم ولو اینکه توجیح کنم و توضیح وتفسیر دهم در آخر برمی گردم و از نقدهایت استفاده کامل را می برم.
اما...
نقد این شعر
نمیدانم چرا باهاش کنار نمیام نه اینکه ازش مطمئنم نه...ولی این نقدهایی رو که واقعا زحمت هم کشیدی در هر دو مقوله و من واقعا ازت از صمیم قلب ممنونم که قابل میدونی رو...درست متوجه نمیشم و احساس می کنم همه چیز سرجایِ خودشه و اگر ایرادی هم وارد باشه شاید مثلا به محتوایِ ضعیفش باشه که البته من دوسش دارم وبعد ویرایشت بازهم آن قبلی را بیشتر دوست دارم
بذار در مورد این شعر تویه فرصت مناسب با هم حسابی صحبت کنیم
با علمی که ازت سراغ دارم مطمئنم حتما به نتیجه خوب می رسیم
ممنونم مهرداد عزیزم بابت این همه لطف و ارزشی که برای دوستت وشعرش قائلی 🙏🙏

سلام محسن جان.دمتگرم
همه ی شعرات عالی اند
فدای تو

سلام و درود .. دیر خواندم ولی عاشقانه خواندم. شعرهایتان را مرور می کردم . پای این یکی که رسیدم . دلم لرزید. حیفم اومد بدون تشکر پست را ترک کنم. ممنون بابت ضرب آهنگ فوق العاده ای که شعرهایتان دارد. من برخلاف نقد دوستان، ظرافت نگاه و آهنگ شعرهای شما را می پسندم. صمیمی و گرم و روان به تپندگی خاک پاکتان. پایدار باشید

سلام درود بر بیت فردا