هنوز

سر خورشید به نیزار فراز است هنوز 
           زان سبب سینه‌ی نی ، مرثیه‌ساز است هنوز
قصه‌ای هست که بر دفتر هستی ثبت است
                قصه جانسوز ولی ، گوش‌نواز است هنوز
چه معماست که این قافله‌ی قربانی 
               پشت بر قبله و رو سوی حجاز است هنوز
سر قربانی هفتاد ، ندا هاتف داد
                    ذبح شایسته‌تری از تو نیاز است هنوز 
گر چه بسیار ره قصه به بیراهه زدند 
                     راه این بادیه‌ی سرخ ، تراز است هنوز 
خیل جن و مَلک ار طالب و دولتخواهند
              گو به قد قامت نی ، شه به نماز است هنوز 
روزگاری شد‌ و افسوس که معلوم نشد 
                  که چه ابعاد از آن فاجعه راز است هنوز 
گفته بودند که این سلسله در هم بشکست 
              هست سر سلسله و سلسله ساز است هنوز 
همه بدبختی ما داعیه‌ی دینداریست
                   سبب فاجعه‌ها ، فاجعه ساز است هنوز 
مرغ‌شب سایه‌ی سیمرغ چرا نیست به سر؟ 
                   آسمان عرصه و جولانگه باز است هنوز
خبرت نیست مگر شیر حقیقت ! مددی
                 بیشه جولانگه خوکان و گراز است هنوز 
صفحه آخر شد و این قصه نه ، هر چند معین
                    بلبل طبع غزل ، قافیه ساز است هنوز