حادثه تلخ

حذف فعل در شعر
آیا حذف فعل در شعر ضعف تالیف است؟
یا بر عکس به جذابیت کلام کمک میکند!
آیا نمیتوان گفت حذف فعل مجال مضاعف برای بیان راحت تر مفاهیم به شاعر میدهد؟
کجا مجاز به حذف فعلیم؟
حذف به قرینه ی لفظی یعنی چه؟
حذف به قرینه ی معنوی یعنی چه؟
/قصدم از پنجره ی نقد نه گفتن ِ جواب این سوالات، بلکه تقاضا برای ورود اساتید آگاه تر از این شاگرد به بحث "است"؟/
منتها با نوشتن جمله ی بالا در واقع " حذف به قرینه ی لفظی " و "حذف به قرینه ی معنوی " را با ذکر مثال توضیح دادم!
حال جمله را کامل و بدون حذف دو فعلش مینویسم.
/ قصدم از " گشودن" پنجره ی نقد،نه گفتن ِ جواب این سوالات " است" ،بلکه تقاضا برای ورود اساتید آگاهتر از این شاگرد به بحث است/
"گشودن "به قرینه ی معنوی حذف شده
و " است" اول به قرینه ی لفظی
قرینه معنوی آنجاست که فعل حذف شده هویداست.
( ورود ممنوع!)
پر واضح است ورود ممنوع است
در شعر دوست عزیزم جناب رضوی دو فعل مشخصا به قرینه ی معنوی حذف شده اند
ور نه من و عاشق شدنم قصه و رویا(ست)
تا چشم کند کار فقط ظلمت صحرا(ست)

کی حذف فعل توجیه ندارد؟به گمانم آنجا که مخاطب به اشتباه بیفتد که در این دو مصرع گمان نکنم به اشتباه برداشت بیفتد.
منتها چون این بحث چندیست ذهن بنده را مشغول کرده ،خوشحال میشوم اساتید اطلاعات چکیده و مختصری در مورد حذف فعل در شعر در اختیارمان قرار دهند
سپاس

درود بر شاعر گرامی جناب آقای رضوی
شعر عاشقانه‌ی خوبیست.
حذف فعلها مشکلی ندارند. ولی هنوز شعر جای کار داره. مانند؛ این مصراع « امید وصالی(که) به این فاصله‌ها نیست» گیر وزنی داره
و نیز در این مصراع:«از عشق شما بود که عاشق شده‌ام من»
چون( شما) می تونه اشاره به ضمیر جمع هم داشته باشه، و نیز وجود ضمیر اضافه در پایان مصراع اینگونه باشه بهتره ( باعشق تو بوده‌است که عاشق شده این دل)
با آرزوی موفقیت روز افزون