چهار رباعی از: خالدبایزیدی(دلیر)
بهار آمد و بو ی گل مد هو شم کر د
آ ن گلعذار جر عه «می»نو شم کرد
شب آهسته آهسته به بالین ام آمد
«دلیر»زمستانی سردرافراموشم کرد
......................................................
......................................................
بهار آمد ومن مست عطر سبزه زاران
همه درشگفت از این رقص آبشا ران
«دلیر»چهچه بلبلا ن از شوق دیدا ر
چه دلنشین می گویند:خجسته بادبهاران
......................................................
......................................................
کاش عمر ما همه در بهار بود
شب ما فارغ از شب تا ر بود
شب تا سپیده دم گرم گفتگو
قهقه خندیدن با گلعذار بو د
....................................................
....................................................
خوش آن کس که تو یا رش با شی
شب همه شب در کنا رش با شی
تو که باشی خزان به چه معنائیست
وقتی در کویر دل اش بهارش باشی
.....................................................
.....................................................