شادی و غم

سلام بر جناب صادقی عزیز
اگر بخواهم چند جمله ای در مورد شعرتان صحبت کنم بیشتر جملات به مفهوم و پرداخت اختصاص خواهد یافت.از صبح که شعرتان را خواندم خواستم دست به نظر شوم(!!!) منتها به خودم این فرصت را دادم تا نظرات دیگر دوستان را نیز ببینم.هیچ دوستی به نامفهوم بودن شعر شما و ضعف در پرداخت اشاره نکرد پس من هنوز نیمه ی ایراد خود در درک نکردن شعر شما را سنگین تر میبینم تا اینکه بخواهم انگشت اتهام را سمت شما بگیرم🙏
چند نکته ی مثبت اشعار شما و این شعر خاص
۱.خلاصه و موجز کردن کلام در ۵ تا ۶ بیت
۲. قافیه و ردیف های نسبتا تازه تر
۳.وزن شیرین( سلیقه ی شخصی)
مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن
از حفظ گفته ام اگر خطاست اساتید اصلاح کنند🙏

منتها آنچه مرا در این شعر آزرده میکند لنگیدن مفهوم در تقریبا تمامی ابیات است( مجدد عرض میکنم چون هیچ دوستی بدان اشاره نکرده شاید ایراد از کج فهمی بنده باشد)
از بیت اول
در زندگی (حتی) برای شادی نیاز به غم و خنده های عادی داریم
کارکرد حتی را درک نمیکنم .بعد واضح است برای شادی نیاز به خنده داریم حالا چه عادی و چه غیر عادی
اگر قصد شاعر ایجاد یک پارادوکس و تضاد هم بوده بنظر میرسد به جای خنده در مصرع دوم نیاز به مثلا ( غصه) داریم که مفهوم یکنواخت شود.تا بعد بتوانیم یک مفهومی از آن در آوریم
در بیت دوم
اگر منظور شاعر این باشد که اگر در زندگی به قول خودمانی الکی خوش باشی و هیچ درکی از مفهوم غم نداشته باشی صرفا یک زندگی مادی داری نه یک زندگی مادی و معنوی
اگر اینگونه باشد باز کارکرد ( اما) زیر سوال میرود ،یعنی بهتر بگویم اگر مفهوم همان باشد که من حدس میزنم کلماتی دیگر نیاز است مثل ( فقط)
در ثانی جمله ی ( افتاده ای در زندگی) را هم داریم که باز مفهومی دیگر را میطلبد
مثلا ( افتاده در زندگی فقط در مسیر مادی گرایی) که البته باید مقفی بشود
در بیت سوم
میتوانم مفهومی در مصرع اول برای خودم بسازم آنهم نه خیلی روشن و دقیق( با تفسیر فراوان)
ولی در مصرع بعدی آن
عارف ،بداند دلبری چونان کند پولادی ات
این دلبر اینجا چکار میکند؟ بعد برای اینکه بفهمیم دلبر+ی به معنای ( معشوقی که دلبری میکند از عاشق) یا دلبری( به معنای آن عملی که عاشق برای بدست آوردن دل معشوق انجام میدهد) چقدر باید راه بپیماید در ذهن ما تا ربطش به پولادی شدن ما کشف شود و بعد که کشف شد ارتباطش با دو بیت قبلی چیست؟؟
در بیت چهارم
علی رغم اصطلاحی که در شعر قبلی داشتید و جناب حافظ بمن زنگ زدند و بنده از شما دفاع کردم!
اینجا (فاز ) بنظرم جای دفاع ندارد آنهم کنار( نهاد،پولاد،واقف،عارف،بنیاد و ...)
هرچند با ( سازد دل بنیادی ات) نمیتوانم ارتباط بگیرم
در بیت آخر و با مصرع اولش مخاطب را تا لبه ی پرتگاه پرواز میاورید و بعد میگویید چتر خراب شد برگردیم!
بیدل بگو زیباترین میراث دنیا دست کیست؟؟؟؟
مثلا در سرم میچرخد که خوب جواب را بدهید به مخاطب دیگر....
هرکس دلی دارد که بازَد بر دل ِ فرهادی ات

زیر نظر بانو کاسیانی صحبتهای مطرح فرمودید و به بنده جرات نقد دادید جناب صادقی گرامی.
بسیار مشتاقم نظرات دیگر دوستان را ببینم که دریابم کجای راه را اشتباه رفته ام در خوانش شعر که فکر کردم باید این نقد را بنویسم.
درود بر جناب صادقی و امیدوارم منصفانه نوشته باشم که اگر اینچنین نبود ،حتما تذکر دهید تا عذرخواهی کنم
🙏🙏🙏🌺🌺🌺
عذرخواهی دومم نیز از بانو حکیمیست برای اشغال ستون نقد🙏