پست های وبلاگ

ساعتها به کاریکاتوری نگاه کردم که شاید موجبات خنده هزاران نفر را فراهم کرده بود. ما ملتی هستیم که به بلایایی که جانمان را میستاند میخندیم. امریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند چون جایی نمانده برای غلط کردنش. مرگ حق است پراید وسیله است وسیله ی تقربت به خدا. ازین قسم پیامهای طنزامیز تلخ مزه به چشم همه ی مان خورده است. یلانی شده ایم در پیچ و واپیچ زندگی دیگر عزرائیل را هم به سخره میگیریم.
در هنگامی که تنها کشته شدن یک نفر انقدر بزرگ شد که چشمانمان ندید دیگر خونهایی که ریخته شد حتی سردارانی که کشته شدند همراه سردار چند نفر دیگر هم بودند که حتی من اسمشان را هم نمیدانم جریان. شده جدا کردن پسته های خندان از اجیل در جایی که پسته باشد بقیه نخود کشمش اند. یک صد وهفتاد و اندی کشته شده پرواز ایران اوکراین که هییچ.
به قول یکی از دوستان زمانی شده که فقط باید کلاه خودت را سفت بچسبی تا با فلاکت نمیری.
وقتی پوشک گران شد یک عده عزیزان ژن نسبتا خوب پوشک بچه را احتکار کردند تا خون تومن بفروشند به ملت خودشان. یقین دارم اگر زبانم لال روزی کرونا هم. وارد کشور شود اولین عکس العمل همین عزیزان احتکار ماسک تنفسی است. اصلا دیگر جان ما با بادمجان فرقی نمیکند.
دیگر برایشان مهم نیست جیب های مردم درد میکند. این روزها جیبها به قلب ها راه میان بر زده اند. تا میبینی وسایل لازم زندگی ات از جیبت بزرگترند قلبت میگیرد.
یادمان باشد ما قبل از هر چیز انسانیم پس گرگ وار روح یکدیگر را ندرید. در این اخرین نفس زمستان در این. روزها که خانه ها را اماده قدوم سبز. بهار میکنیم. دستهای یکدیگر را به مهر بفشاریم.

بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم  
اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی به هم سازيم و بنیادش براندازیم