سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

تقویم روز

پنجشنبه 30 شهريور 1402
  • روز گفت و گوي تمدن‌ها
8 ربيع الأول 1445
  • شهادت حضرت امام حسن عسكري عليه السلام، 260 هـ ق
Thursday 21 Sep 2023

    پر نشاط ترین اشعار

    کانال تلگرام شعرناب

    حمایت از شعرناب

    شعرناب

    با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

    بنویس تا زنده بمانی ،هر که نوشت پادشاه می شود. فکری احمدی زاده(ملحق)

    پنجشنبه ۳۰ شهريور

    پست های وبلاگ

    شعرناب
    هایک در زبان پارسی؟؟!!
    ارسال شده توسط

    مرتضی نعمتی ( اخگر کرفکوهی )

    در تاریخ : سه شنبه ۱۸ مرداد ۱۴۰۱ ۱۶:۳۶
    موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۱۱۵ | نظرات : ۲

     هایکو در ادبیات پارسی نداریم !!
    لب کلام این ست که امکانش وجود ندارد ، نامی با عنوان هایکو  در زبان و ادبیات پارسی داشته باشیم !
    چرا؟؟؟
    آنچه به‌عنوان شعر هایکو می‌شناسیم، سروده‌ی کوتاهِ ژاپنی است که از ۱۷ مورا تشکیل شده‌ است و به ترتیب به صورت سه واحد پنج‌تایی، هفت‌تایی و پنج‌تایی از پی هم می‌آید.
    هرچند که  به اشتباه ، هایکوها را دارای ۱۷ هجا بر می‌شمارند اما از لحاظ زبان‌ شناسی هجا و مورا دو مفهوم بسیار متفاوت هستند .
    اشعار هایکو موزون هستند، اما وزن آنها مانند شعر پارسی و عربی یا لاتین،  مبتنی بر توالی و توزیع هجاهای بلند و کوتاه نیست بلکه آنچه در اشعار این زبان ایجاد موسیقی می‌کند، تعداد موراهای بندهای آن است.
    یعنی ژاپنی‌ زبان ها با شنیدن بندهای متوالی مورا، احساس می‌کنند که با کلامی موزون و آهنگین روبرو هستند که این اتفاق برای زبان های غیر ژاپنی ها رخ نمی دهد . بنا براین تعریف وزن بر اساس کشش کلمات به مفهوم هجا که در اشعار فارسی ایجاد وزن میکند، در شعر هایکو کاربردی ندارد.
    بنالراین آنچه در زبان و ادبیات ژاپنی از لحاظ فرم،  شعر به حساب می‌آید در سایر زبان ها شعر محسوب نمی‌شود که بخواهند بر اساس آن فرم ، شعر بسرایند. 
    نتیجه آنکه از لحاظ فرم و ساختار امکان سرودن هایکو با زبان‌های غیر ژاپنی امکانپذیر نیست. 
    از لحاظ محتوی نیز هایکو در مکاتب مادیگرایانه‌ی  عرفان شرقی سروده می‌شود و سنخیت چندانی با عرفان های معنا‌گرایانه در ادبیات پارسی ندارد.
    قطعا می توان گفت  آنچه در سالهای اخیر در شعر کوتاه و موج نوی فارسی به نام هایکوی فارسی روی زبان ها چرخیده است ،  کاملا اشتباه است.
    البته از دهه ی هفتاد به بعد ، جهت مقابله با این نام  اشتباهی ، نام های اصیل ایرانی وارد عرصه گردیده‌اند. 
    احمد شاملو ، واضع شعرسپید ، نام طرح را برای مقابله با نام نامرتبط هایکو برگزید اما به دلیل اقبال نام شعرسپید ، این نام  مغفول  و مورد استقبال چندانی واقع نگردید.
    همچنین در دهه هشتاد علی‌رضا پنجه‌ای نام "چامک"  با ویژگی های عام شعرکوتاه و چند نوع قالب خاص را ارائه نمود که با پیشرفت‌های رسانه‌ای و دیجیتال هم سازگاری دارد.
    نام چامک از اواسط دهه‌ی  نود مورد استقبال شاعران جوان و نوظهور قرار گرفته است و به خوبی می‌تواند، در جایگزینی نام های اشتباه و وارداتی چون هایکو و مینیمال و ... قد علم کند‌‌‌
      جا دارد آن دسته ازشاعران معاصر و نوپرداز  که هنوز از نام هایکو در اشعار کوتاه خود استفاده میکنند، با استفاده از نام با مسما ، وزین ، مرتبط و پارسیِ  چامک به این مقوله توجه ویژه ای داشته باشند.
    اخگر کرفکوهی   ۱۳۹۸

    ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
    این پست با شماره ۱۲۳۴۹ در تاریخ سه شنبه ۱۸ مرداد ۱۴۰۱ ۱۶:۳۶ در سایت شعر ناب ثبت گردید

    نقدها و نظرات
    عارف افشاری  (جاوید الف)
    چهارشنبه ۱۹ مرداد ۱۴۰۱ ۱۷:۳۶
    خندانک
    فیروزه سمیعی
    چهارشنبه ۱۰ خرداد ۱۴۰۲ ۲۳:۵۷
    درودتان و سپاس
    🙏🌸🍃
    تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.



    ارسال پیام خصوصی

    نقد و آموزش

    نظرات

    مشاعره

    افسانه پنام (مولد)

    م خانه دوست کجاست در فلق بود که پرسید سوار آسمان مکثی کرد رهگذر شاخه نوری که به لب داشت به تاریکی شنها بخشید و به انگشت نشان داد سپیداری و گفت نرسیده به درخت کوچه باغی ست که از خواب خدا سبزتر است و در آن عشق به اندازه پرهای صداقت آبی ست میروی تا ته آن کوچه که از پشت بلوغ سر به در می آرد پس به سمت گل تنهایی می پیچی دو قدم مانده به گل پای فواره جاوید اساطیر زمین می مانی و تو را ترسی شفاف فرا می گیرد در صمیمیت سیال فضا خش خشی می شنوی کودکی میبینی رفته از کاج بلندی بالا جوجه بردارد از لانه نور و از او می پرسی خانه دوست کجاست اا سهراب سپهری
    معصومه خدابنده

    یوسفی بودیم در چاهی ولی جان داشتیم ااااااماجراهایی که عمری فراوانو داشتیم
    ساسان نجفی

    تو را من چشم در راهم شباهنگام که می گیرند در شاخ تلاجن سایه ها رنگ سیاهی
    محمد حسنی

    ریگ را از کفش در آر و از چاپلوسی دست بکش ااا فحاشی خودت بهتر است از جانم جانمِ دو رویی ات
    سعید ابول مشدی

    قدح است لب دلدار شیرین سخن عاشق قهار

    کاربران اشتراک دار

    محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
    کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
    استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
    0