پست های وبلاگ

درود برشما

درود وعرض ادب جناب لاهیجی ارجمند

مازبالائیم و بالا می رویم
ما ز دریاییم و دریا می رویم
ما از آن جا و از این جا نیستیم
ما ز بی‌جاییم و بی‌جا می رویم



حافظ تو خود حجاب خودی از میان برخیز۔
وجه اگر سوی دنیاباشدرنگها پدیدار می شود
وسوی تن ها باشد منیت های بی هویت .
جایی که تن ها و من ها باشد توحید نیست.

من ها و تن ها درذهن آدمی آنجا ست که
شیطان سخن می گوید که بالاترین مسندنشسته
است در ذهن آدمی .

واین میان عشق است که باعث لمس یکی بودن
ویکی شدن می شود ،که همه ی ما ذراتی از او هستیم در آگاهی های متفاوت .

وسرآغاز توحیداست راه یافتن به ملکوت درون.
آنجا عالم کثرت به کار نیاید
که وجه سوی الله است
کل شی ُهالک الا وجه هو
وحده لا اله الا هو .

جسارت من را عفو بفرمایید
درس پس می دهم محضرتان
در پناه رحمت بی دریغش

در این خامشی هزاران نکته نهفته
پخته باید خامی که فریادش بفهمه

آتشی بوده خاکسترش بمانده
آبادی بوده خراباتش بمانده

فکر کردن زیاد به گذشته
مخصوصا اون جاها که حالتو بد میکنه کار اشتباهیه، مرورِ غم ، غمگینت میکنه! فکر کردن به آینده هم میتونه بهت آسیب بزنه
نکنه این اتفاق بیوفته
نکنه از دستش بدم
نکنه نشه ، نکنه ...
یهو به خودت میای و میبینی غرق اضطرابی به خاطر چی؟
یه سری شاید که اصلا شاید هیچوقت اتفاق نیوفتن رفیق من
چیزی که آینده مارو میسازه
همین لحظه‌ست آینده من و تو نتیجه کاریه که الان داریم انجام میدیم!.......
🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
رفتار، احساس، فکر و گفته‌های دیگران را به خودت نگیر. آنها عقاید خود را بر پایه‌ی نظام باورهایشان بیان می‌کنند. هر آنچه دیگران در مورد تو می‌اندیشند، درحقیقت درباره‌ی تو نیست، بلکه در مورد خود آنهاست......
سلااااام
روز *پنج شنبه* هجدهم *دی* ماه سال *۱۳۹۹* بخیر و شادی
🌻

درود فراوان

با عرض سلام وصبح بخیر به محضر شریف استاد مسلم شعر وسخن دلنوشته ی ناموزون حقیر تقدیم به پیشگاه حضرتعالی
بارالاها نور خود را در دلم ثابت نما
قیل وقالم را میان بندگان غافلت صامت نما
جرعه ای از چشمه ی نورت بریز در ساغرم
روشنی بخشا ضمیر غافلم آنگه مرا ساکت نما
دوشنبه 7/55 صبح مورخ 87/4/17

دلتون بی غم

سلام بر ساکوتی
و قفلِ بر لبان و سکوتش
و درد و رنجِ عمیقش
درد و رنجی که از جنسِ فهم است و آگاهی
و از سرِ انسان بودن
و سلام بر شانه های خسته اش
که خم شده اند زیرِ بارِ سنگینِ انسان بودن و انسان ماندن
در زمانه ای که از انسان و انسانیت
تنها نامی باقی مانده است و تنهایانی چند

و درود بر هیچکس
و بعثتِ مبارکش
در ساعتِ یکِ بامدادِ
مورخهٔ یکِ یکِ یک
آن زمان که در غارِ هَرایِ لوح
همراهِ لوایح و فنجانی هُرا
به پیغمبری شعر مبعوث شد.

و مباد که هرگز پشت کند به رسالتش
و شانه خالی کند از زیر بار مسئولیت سنگینش
و یا رسالتش را خاتمه یافته تلقی کند
آن سان که یونس چنین پنداشت ،
و نا امید از هدایتِ امتش به آنها پشت کرد
وبا رفتن از جمعشان به حالِ خودشان واگذاشت

که خدا ساکوتی را به پیغمبری شعر مبعوث کرده
و او را چون رسولِ مهربانی محمّد مصطفی(ص)
طبیب دوّار دلهای بیمار قرار داده
تا به جستجویشان برخیزد و بیابدشان
و با شعرهای آگاهی بخش و روشنایی آفرینش
دلهای مبتلا به دروغ و حرص و حسد و کبر و ریا
و انواع و اقسامِ دیگر رذایل زشت و ناپسندِ غیرِ انسانی را
به اذنِ خدا و امدادش شفا دهد و به راهِ انسانیت هدایت کند.

وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادَى فِي الظُّلُمَاتِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ ﴿۸۷﴾و ذوالنون را [ياد كن] آنگاه كه خشمگين رفت و پنداشت كه ما هرگز بر او قدرتى نداريم تا در [دل] تاريكيها ندا درداد كه معبودى جز تو نيست منزهى تو راستى كه من از ستمكاران بودم (۸۷)