شنبه ۲۲ ارديبهشت
اشعار دفتر شعرِ مهر واژه شاعر رضا جوکار
|
|
|
|
بازی رنگ ها
شیطنت فصل هاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در مرام کویر نیست دریا شدن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی نخ ات
در اوج تنهایی ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مغرور تر از ماه رویت ندیده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در قمار لحظه ها
به آسانی سخت باختم تمام بودنم را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پای پنجره نگاهت
موهایم رنگ شعرهایم شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر دیوار مهربانی قلبت
جامه ای از مهر بیاویز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از نذر داشته هایت
کمرش خمیده تر شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هزاران دست
دست به دستم کردند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قلبم زخم برداشت !
از خنجری که آن دخترک
در ابروانش پنهان کرده بود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یادت مرا به كجا خواهد برد؟!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از کوچه غزل نخواهم گذشت...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به شعرهای سپیدت قسم
سالهاست که سعی کرده ام
مثل خودم باشم
اما طلسم آیینه نگذاشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راس ساعت صفر،
عروس شدی!
و به جای من
زمین رخت دامادی بر تن پوشاند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بانوی شرقی
از آن هنگام
که گیسوان پرچین و بی قرارت را
به باد بخشیدی
آفتاب فقط
از لا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راست می گویند
در کنار تو خوابیدن گناه بزرگی ست
وقتی خواب فاصله ها را بیدار می کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به اوج می اندیشم
به آبی بی انتها!
به شوق پرواز بالهایم در گستره گیتی ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسمان خراش ها،
تنها دلخوشي كودكي ام را ربودند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نازنین!
قصری نمی خواهم که مستاجرش باشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از آسمان عشق، باران محبت مي بارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در خانه ايي چشم گشودم
كه فقر زودتر از من زاده شده بود
قرص ناني ندارم
اما هر شب با قرص ماهم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گويند؛
در آسماني!
اما اين چه رازيست
كه هر گاه
سر بر خاك مي نهم
به تو نزديكتر مي شوم!؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
«مرگ آواز»
باز غوغایی دیگر در باغ!
تیر در گلو
قناری در خون
و آن سوتر شکا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مدام در این اندیشه ام
اگر شعرهایم عاشق شوند
چگونه معشوق را
با این همه واژه های سرکش آشنا ک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمانم تار می شود
و نمی توانم سیمایش را در وجودم به نظ
|
|
|
|
|
محمد رضا خوشرو (مریخ)
به نام یگانه خدا سلام و درود و احترام 
بهروز عسکرزاده
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
مولود سادات عمارتی 
ساسان نجفی(سراب) 