با غروبی  دل بی تاب مرا می گیرد

                               کی غم رفتن من قلب تورا می گیرد؟

ازسر عقل مپرسی که چرا دلگیرم

                               دل دیوانه که بی چون وچرا می گیرد

حرف هایی که زنی بوی رقیبان دارد؟

                            آه  دیوانه  شده؟  خط  ز  کجا  میگیرد

گفته بودی غم دل پیش خدا برده ولی...

                           دلم از دست  تو  و  دست  خدا می گیرد

ای که چون ماه بهاری و به خود می نازی

                            عاقبت  روی  تو را  ابر   فرا  می گیرد.