دلم فریاد میخواهد

«دلم فریاد میخواهد» 
بار دیگر فریاد خواهم زد، 
از دردی که بر جانم انداختی، 
دلم فریاد میخواهد
ولی ممنوع ز فریادم
و مملو زبیداد
که حقم نیست؛ 
نه از سنگم مثل صخره
نه از آبم مثل برکه 
نه خورشیدم مثال روزهای آفتابی
نه از ماهم مثال شبهای مهتابی 
نماد  هیچ چیز نیستم 
من از نورم که با هرچه سیاهیست میجنگم 
وآن نوری که من دارم همه پاکیست نه از جهلم، 
دراین دنیا 
دراین وادی
مسافرخانه جاری
چه فردی را تو میشناسی؟
ازان آدم و حوایی 
تا این انسان مقوایی؟
همه جاری وساری اند از اول 
دلم غمگین سرم سنگین 
تمام دین ودنیایم شده ننگین 
شدم یک مرتد بی دین؛
ولی مشکل برای من فقط دین نیست!!
چه ترسا باشم،یا از قوم بنی اسراییل سرگردان
ویا دینی که ارث بردم از نیاکانم
همش جهل و سراسر جنگ
تمام دین و دنیایم شده ننگ 
خداوندا گناهم چیست؟ 
من از نطفه مسلمانم، یهودم یاکه ترسایم 
چرا حقی برای خود نمیابم؟ 
که تاپیدا کنم راهی 
بیندیشم برهمه ادیان 
یا که پیدایش کنم الان 
برای حال امروزم 
که پرسازم تمام حفره های شک و تردیدم./
شاعر: بابک قدمی واریانی 
خوانش: بابک قدمی واریانی