مرگ و زندگی

مادری در
 اتاق نوزادان 
خسته فریاد
 درد می گیرد
یک نفر پا گذاشت 
به این دنیا
یک نفر راهی از
 جهان دل کند
مادری اشک ریخت و
 خون گریست امروز
مادری کودکش
 بغل می کرد
شیر در 
گلوی نوزادش
از رگ و جان
 مایه می گیرد
همه راز بقا
 همین نکته است 
مرگ در حال 
رفتن و شدن است
زندگی را مجال 
ماندن نیست
مرگ چشمش
 به سوی ما ماندست
نوبتی کرده بردن
 ما را 
در قطاری که 
می رود بالا
می رساند
 به مقصد آخر 
با بلیطی
 که یکسره است تنها
مثل فیلمی
 که می شود اکران 
در نگاه تو
 قصه ات تنها
درد دارد 
تمام ثانیه ها
شادیش
 مثل رنج غربتها
جوخه آماده ی
 چکاندن تیر
یک نفر بی گناه 
می میرد؟
جوخه آماده.
.. یک نفر مانده
نوبت ما اگر چه
 حالا نیست
فرصت از دست
 می رود یک جا
تا نفس هست
 زندگی باقی ست
تو اگر همسفر 
نمی خواهی
در سفر
 قاضی عدالت باش
ستم از ظالمان
 نمی خواهی
زیر دستان خود
 رعایت باش
از خودت پس بگیر
 حساب و کتاب
تا حسابت
 همیشه بسته شود
پاک دستی
  نتیجه ی پاکیست
مرد بودن
 نماد دانایی ست
18آذر99
آذر م